اعتراف احمد بن حنبل به هواپرستی محدثین اهل سنت در توثیق و تضعیف روات احادیث

با یکدیگر نظر احمد بن حنبل را می خوانیم :

[216] سَمِعت أَحْمد ذکر لَهُ عَمْرو بن شُعَیْب فَقَالَ أَصْحَاب الحَدِیث إِذا شَاءُوا احْتَجُّوا بِهِ وَإِذا [شَاءُوا تَرَکُوهُ].

الشیبانی، أحمد بن محمد بن حنبل أبو عبد الله (متوفای241هـ)، سؤالات أبی داود للإمام أحمد بن حنبل فی جرح الرواة وتعدیلهم، ص 230، المحقق: د. زیاد محمد منصور، الناشر: مکتبة العلوم والحکم - المدینة المنورة، الطبعة: الأولى، 1414 هـ .

[216] شنیدم که نام «عمرو بن شعیب» در نزد احمد بن حنبل ذکر ش

هواپرستی و تعصبات ابن الجوزی و برخورد سلیقه ای در توثیق و تضعیف روات احادیث (3)

ابن عبد الهادی حنبلی - عالم اهل سنت - می نویسد :

وتضعیف المؤلف لابن إسحاق لیس بشیء، فإنه صدوق، وکان شعبة وسفیان یقولان: هو أمیر المؤمنین فی الحدیث. وهو یحتج به فی موضع و [یضعفه] فی آخر!

الحنبلی، شمس الدین محمد بن أحمد بن عبد الهادی (متوفاى744هـ)، تنقیح التحقیق فی أحادیث التعلیق ،ج2، ص 223، تحقیق: سامی بن 

هواپرستی و تعصبات نا به جای خطیب بغدادی از زبان ابن عبد الهادی حنبلی

ابن عبد الهادی حنبلی - عالم مشهور حنبلی مذهب - می گوید :

وَفِی تنویر الصحیفه بمناقب الامام ابی حنیفَة لَا تغتر بکلام الْخَطِیب فان عِنْده العصبیة الزَّائِدَة على جمَاعَة من الْعلمَاء کابی حنیفَة وَاحْمَدْ وَبَعض اصحابه وتحامل عَلَیْهِم بِکُل وَجه وصنف فِیهِ بَعضهم السهْم الْمُصِیب فِی کبد الْخَطِیب.

اللکنوی الهندی، ابوالحسنات محمد 

اعتراف شافعی به هواپرستی برخی از علمای اهل سنت در توثیق و تضعیف روات احادیث

محمد بن ادریس شافعی - امام شافعی مذهبان - در مورد گروهی از «اهل علم» می گوید :

ورأیت الغفلة قد تدخل على أکثرهم، فیقبلُ عن من یَردُّ مثله وخیراً منه.

ویُدخَل علیه، فیقبلُ عن من یعرف ضعفه، إذا وافق قولاً یقوله! ویردُّ حدیث الثقة إذا خالف قولاً یقوله!

الشافعی،  ابوعبد الله محمد بن إدریس (المتوفى 204هـ)، الرسالة، ص 466، المحقق: أحمد شاکر، الناشر: مکتبه الحلبی، مصر، الطبعة: الأولى، 135

ابن الجوزی و اعتراف به تعصب و هواپرستی برخی از علمای بزرگ اهل سنت در تصحیح و تضعیف احادیث

این مساله فقط ادعای ما نیست و این خود علمای مخالفین هستند که به این موضوع اعتراف کرده اند.

ابن الجوزی - عالم بزرگ اهل سنت - می نویسد :

وَأَلْوَمُ عِنْدِی مِمَّنْ قَدْ لُمْتُهُ مِنَ الْفُقَهَاءِ جَمَاعَةٌ مِنْ کِبَارِ الْمُحَدِّثِینَ عَرَفُوا صَحِیحَ النَّقْلِ وَسَقِیمَهُ وَصَنَّفُوا فِی ذَلِکَ فَإِذَا جَاءَ حَدِیثٌ ضَعِیفٌ یُخَالِفُ مَذْهَبَهُمْ بَیَّنُوا وَجْهَ الطَّعْنِ فِیهِ وَإِنْ کَانَ مُوَافِقًا لِمَذْهَبِهِمْ سَکَتُوا عَنِ الطَّعْنِ فِیهِ وَهَذَا ینبیء عَنْ قِلَّةِ دِینٍ وَغَلَبَةِ هَوً

ابن تیمیة (عالم سرشناس مخالفین شیعه) : یزید بن معاویة ولی امر مسلمانان است!

وقد ثبت فی الصحیح عن ابن عمر- رضی الله عنه- عن النبی صلى الله علیه وسلم، أنه قال: "ینصب لکل غادر لواءٌ یوم القیامة عند أسته بقدر غدره" قال: وإن من أعظم الغدر یعنی بإمام المسلمین، وهذا حدث به عبداالله بن عمر لما قام قوم من أهل المدینة یخرجون عن طاعة ولی أمرهم ینقضون بیعته".

نظر ابن حجر هیثمی در مورد ابن تیمیه و ابن قیم الجوزیه [مصادر اهل سنت]

ابن حجر هیثمی در کتاب "الفتاوی الحدیثیة" می نویسد:

وَإِیَّاک أنْ تصغى إِلَى مَا فِی کتب ابْن تَیْمِیة وتلمیذه ابْن قیم الجوزیة وَغَیرهمَا مِمَّن اتخذ إلهه هَوَاهُ وأضله الله على علم وَختم على سَمعه وَقَلبه وَجعل على بَصَره غشاوة فَمن یهدیه من بعد الله، وَکَیف تجَاوز هَؤُلَاءِ الْمُلْحِدُونَ الْحُدُود، وتعدوا الرسوم وخرقوا سیاج الشَّرِیعَة والحقیقة، فظنوا بذلک أَنهم على هدى من رَبهم وَلَیْسوا کَذَلِک، بل هم على أَسْوَأ ال

آیا علامه قزوینی منکر سقط حضرت محسن علیه السلام است؟

علامه عبدالجلیل قزوینی رحمه الله بعد از نقل شبهه مخالفان چنین جواب می دهد:

آنکه گفته است: « و گویند که: عمر در بر شکم فاطمه (سلام الله علیها) زد و کودکی را در شکم او داشت که رسول (صلی الله علیه و اله) آن را محسن نام نهاده بود»

اما جواب آنست که این خبر درست، و برین وجه نقل کرده اند، و در کتب شیعی و سنی مذکور و مستور است

هواپرستی بسیاری از علمای مذاهب اربعه ی اهل سنت به تصریح عالم الازهر مصر

محمد محمد ابو زهو - عالم الازهر و استاد حدیث - می نویسد :

ومع هذه الوصایا المتکررة، نرى کثیرًا من العلماء المقلدین لهؤلاء الأئمة إذا وجدوا حدیثا یخالف مذهبهم، ولم یستطیعوا الجواب عنه؛ نراهم یلتزمون المذهب، ویهملون العمل بالحدیث، ویعمدون إلى فتح باب الاحتمالات البعیدة، ویلتمسون لمذاهب أئمتهم أوجهًا من الترجیح.

وإن عجزوا عن ذلک ادعوا النسخ، بلا دلیل أو الخصوصیة أو عدم العمل به أو غیر ذلک. فإن عجزوا عن ذلک کله ادعوا أن إمامهم اطلع عل کل مروی. فما ترک هذا الحدیث إلا لأنه مطعون فیه. وتارة یقولون: إن أمر الحدیث عظیم، ولیس لمثلنا أن یفهمه، فکیف یعمل به؟! وما دروا أن تعظیم الحدیث إنما هو فی العمل به، وأن ترکه إهانة له، وأن فهمه على الوجه الذی هو مناط التکلیف حاصل، وإلا لما قامت لله ولا لرسوله حجة إلا على أمثال الأئمة المجتهدین.

أبو زهو، محمد محمد، الحدیث والمحدثون، ص 33، الناشر: دار الفکر العربی، الطبعة: القاهرة فی 2 من جمادى الثانیة 1378هـ .

و با وجود این سفارش های مکرر می بینیم که بسیاری از علمای مقلد این ائمه زمانی که حدیثی را می بینند که مخالف مذهبشان است بعد از این که نتوانستند جوابی به آن بدهند ، می بینیم که به مذهبشان ملتزم می مانند و نسبت به عمل به آن حدیث بی توجهی می کنند و باب احتمالات بعید و دور از ذهن را باز می کنند و در پی در نظر گرفتن وجوه و دلایلی برای ترجیح مذاهب ائمه شان بر می آیند.  

و اگر از آن عاجز ماندند ، بدون دلیل یا خصوصیت یا عدم عمل به آن حدیث ادعای نسخ می کنند.پس اگر از آن هم ناتوان ماندند ادعا می کنند که امامشان از همه ی روایات اطلاع پیدا کرده است و این حدیث را ترک نکرده است مگر به دلیل ضعفی که در آن است و یک مرتبه می گویند : مساله ی حدیث مساله ی بزرگی است و کسی مانند ما آن را نمی فهمد پس چگونه به آن عمل شود ؟ و این ها ندانستند که بزرگداشت حدیث در عمل کردن به آن است و ترک حدیث اهانت به آن است  فهم حدیث به شکلی که مناط تکلیف انسان است حاص

آیا شیعه اعتقاد دارد که خداوند دارای انگشت است؟

شبهه ناصبی

علامه مجلسی در کتاب عین الحیات گفته است که قلب ها بین دو انگشت از انگشت های خداوند است، پس شیعیان هم اعتقاد به جسمانیت خداوند دارند