همه مردم در غدیر با حضرت علی علیه السلام بیعت کردند

 

مرحوم حمیری در کتاب "قرب الإسناد" با سند صحیح از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند که رسول خدا صلی الله علیه وآله پس از نزول آیه ابلاغ (آیه ٦٧ از سوره مائده) ، امیر مؤمنان علیه السلام را در غدیر خم به جانشینی خود انتخاب و به مردم دستور داد که با او بیعت کنند:

 

وعنه (السندی بن محمد) ، عن صفوان الجمال قال: قال أبو عبد الله علیه السلام: لما نزلت هذه الآیة فی الولایة ، أمر رسول الله صلى الله علیه وآله بالدوحات فی غدیر خم فقمن ، ثم نودی: الصلاة جامعة، ثم قال: أیها الناس ، من کنت مولاه فعلی مولاه ألست أولى بکم من أنفسکم؟ قالوا: بلى ، قال: من کنت مولاه فعلی مولاه رب وال من والاه، وعاد من عاداه  ثم أمر الناس یبایعون علیا ، فبایعه لا یجئ أحد إلا بایعه، لا یتکلم منهم أحد  ثم جاء زفر وحبتر ، فقال له: یا زفر ، بایع علیا بالولایة فقال: من الله ، أو من رسوله؟ فقال: من الله ومن رسوله ثم جاء حبتر فقال: بایع علیا بالولایة فقال: من الله أو من رسوله؟ فقال: من الله ومن رسوله ثم ثنى عطفه ملتفتا فقال لزفر: لشد ما یرفع بضبع ابن عمه..

 

از سندی بن محمد از صفوان جمال نقل شده است که امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که این آیه (ابلاغ) نازل شد ، رسول خدا صلی الله علیه وآله دستور داد که در غدیر خم ، خیمه‌هایی برپا کنند. سپس مردم را به نماز جماعت خواند. سپس فرمودند: ای مردم ! هر کس من مولای او هستم ، علی مولای او است. مگر نه این که از شما نسبت به خودتان سزاوارتر هستم؟ همه گفتند: بله . فرمود: هر کس من مولای او هستم ، پس علی نیز مولای او است. خدایا دوست بدار هر کس او را دوست دارد و دشمن باش هرکس که با او دشمن است. سپس به مردم دستور داد که با علی علیه السلام بیعت کنند . تمام مردم بیعت کردند و هیچ کسی اعتراضی نکرد . تا این که زفر و حبتر آمدند . رسول خدا صلی الله علیه واله به زفر گفت که با علی برای ولایت بیعت کن. گفت: آیا این دستور خداوند است یا دستور پیامبر او؟ گفت: از جانب خدا و پیامبرش. سپس حبتر آمد. به او نیز دستور داد که بیعت کن . او نیز گفت که آیا دستور خداوند است یا دستور پیامبر او؟ فرمود: از جانب خدا و پیامبرش . سپس برگشت و رو به زفر کرد و گفت:  او در اینکه بازوى پسر عمویش را بلند کند از هیچ کاری کوتاهی نمی ‏کند.

 

 قرب الإسناد؛ ص  ۵۷

 

  بررسی سندی:

 

 شخصیت نویسنده کتب در شیعه:

 

  عبد الله بن جعفر الحمیری:

  هو ابن الحسن أو الحسین بن مالک بن جامع الحمیری ، أبو العباس القمی.  من أصحاب الهادی والعسکری صلوات الله علیهما. ثقة جلیل بالاتفاق.

  مستدرکات علم رجال الحدیث ؛ ج: ٤ ، ص: ۵۰۳ ، ش: ۸۱۵۵ .

 

  عبد الله بن جعفر بن الحسن: بن مالک بن جامع الحمیری أبو العباس القمی  ثقة من أصحاب الهادی والعسکری (ع)  ...

  المفید من معجم رجال الحدیث ؛ ص: ۳۲۸ ، ش: ۶۷۶۶ .

 

 راوی اول:

 السندی بن محمد البزاز:

 روى الصفار عنه ...  واسمه أبان وتقدم أنه ثقة بالاتفاق

 مستدرکات علم رجال الحدیث ؛ ج: ٤ ، ص: ١٦٣ ، ش: ٦٦٦٤ .

 

 أبان بن محمد البجلی:  وهو المعروف بسندی البزاز ثقة  من أصحاب الهادی (ع)...

 المفید من معجم رجال الحدیث ؛ ص: ٢ ، ش: ٤٣ .

 

 راوی دوم:

 صفوان بن مهران الجمال الأسدی الکاهلی:

 ومن أصحاب الصادق والکاظم صلوات الله علیهما.  ثقة جلیل القدر عظیم الشأن قوی الایمان بالاتفاق. وهو الذی قال له مولانا الکاظم علیه السلام: کل شیء منک حسن جمیل ما خلا شیئا واحدا

 مستدرکات علم رجال الحدیث ؛ ج: ٤ ، ص: ۲۶۵ ، ش: ۷۱۱۲ .

 

 صفوان بن مهران: بن المغیرة الأسدی ، الجمال  من أصحاب الصادق والکاظم (ع) ثقة روى بعنوان صفوان بن مهران الجمال عن أبی عبد الله (ع)  ١٢ روایة ...

 المفید من معجم رجال الحدیث ؛ ص: ۲۸۷ ، ش: ۵۹۳۱