بیعت ابوبکر اجماعی نبوده است
عضد الدین إیجی در کتاب المواقف بر این نکته تاکید دارد که بیعت ابوبکر اجماعی نبوده است:
وإذا ثبت حصول الإمامة بالاختیار والبیعة فاعلم أن ذلک لا یفتقر إلى الإجماع إذ لم یقم علیه دلیل من العقل أو السمع بل الواحد والإثنان من أهل الحل والعقد کاف لعلمنا أن الصحابة مع صلابتهم فی الدین اکتفوا بذلک کعقد عمر لأبی بکر وعقد عبد الرحمن بن عوف لعثمان.
زمانی که ثابت شد امامت از طریق انتخاب و بیعت مردم صورت مىپذیرد، باید توجّه داشت که این امر، به اجماع تمام اهل حلّ و عقد نیاز ندارد؛ زیرا هیچ دلیل عقلى یا نقلى در این مورد وجود ندارد. بلکه وجود یک یا دو تن از اهل حلّ و عقد براى ثبوت امامت و وجوب پیروى مردم از او کفایت مىکند؛ چرا که ما مىدانیم صحابه با آن استوارى در دین ، به یکى دو تن بسنده کردهاند، مانند بیعت عمر با ابو بکر و بیعت عبد الرحمن بن عوف با عثمان.
الإیجی، عضد، کتاب المواقف، ج 3 ، ص 591،
تا آن جائی که می‌گوید:
ولم یشترطوا اجتماع من فی المدینة فضلا عن إجماع الأمة هذا ولم ینکر علیهم أحد وعلیه انطوت الأعصار إلى وقتنا هذا.
و در عقد امامت، اجتماع تمام اهل حل و عقد مدینه را شرط نکردهاند تا چه رسد به اینکه بگویند تمام علما و مجتهدان ممالک مختلف اسلامى باید جمع شوند، با این حال هیچ کس او را نفى و انکار نکرد. از آن پس تا کنون نیز بر همین اساس- یعنى اکتفا نمودن به یک یا دو تن در عقد امامت- عمل شده است.
الإیجی، عضد الدین ، کتاب المواقف، ج 3 ، ص 591
