لعن معاویه و پدر و برادرش توسط رسول خدا(ص) (2)

این مطلب را اختصاصی به محبان و ارادتمندان قوم ضاله بنی امیه تقدیم می کنیم تا در راه محبتشان نسبت به دشمنان رسول خدا(ص) جسورتر شوند، چرا که سیره نواصب از این قرار است، هر شخصی با رسول خدا(ص) و اهل بیت علیهم السلام دشمنی کند محبتش واجب، و دفاع از او یک فریضه است


بلاذری در کتاب "انساب الاشراف" می نویسد:


حَدَّثَنَا خَلَفٌ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بن سعید عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُمْهَانَ عَنْ سَفِینَةَ مَوْلَى أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ جَالِسًا فَمَرَّ أَبُو سُفْیَانَ عَلَى بَعِیرٍ وَمَعَهُ مُعَاوِیَةُ وَأَخٌ لَهُ ، أَحَدُهُمَا یَقُودُ الْبَعِیرَ وَالآخَرُ یَسُوقُهُ،فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لَعَنَ اللَّهُ الْحَامِلُ وَالْمَحْمُولُ وَالْقَائدُ وَالسَّائِقُ

لعن معاویه و پدر و برادرش توسط رسول خدا(ص) (1)

این مطلب را اختصاصی به محبان و ارادتمندان قوم ضاله بنی امیه تقدیم می کنیم تا در راه محبتشان نسبت به دشمنان رسول خدا(ص) جسورتر شوند، چرا که سیره نواصب از این قرار است، هر شخصی با رسول خدا(ص) و اهل بیت علیهم السلام دشمنی کند محبتش واجب، و دفاع از او یک فریضه است


بزار در مسندش می نویسد:


حَدَّثَنَا السَّکَنُ بْنُ سَعِیدٍ، قَالَ: نَا عَبْدُ الصَّمَدِ، قَالَ: نَا أَبِی، وَحَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُمْهَانَ، عَنْ سَفِینَةَ، رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ جَالِسًا فَمَرَّ رَجُلٌ عَلَى بَعِیرٍ وَبَیْنَ یَدَیْهِ قَائِدٌ وَخَلْفَهُ سَائِقٌ، فَقَالَ: لَعَنَ اللَّهُ الْقَائِدَ وَالسَّائِقَ وَالرَّاکِبَ

امکان اطلاع از غیب به اذن خداوند به تصریح ابن خلدون (عالم سنی) و با تایید عمر الاشقر (عالم وهابی)

بسیاری از مخالفین شیعه در بحث علم غیب، شیعیان را اهل غلو و شرک می خوانند و تلاش می کنند تا به هر نحوی علم غیب را مختص خداوند دانسته و آن را در مورد غیر خداوند منتفی بدانند.جدای از بحث های قرآنی و روایی که این ادعای مخالفین را باطل می سازد، ابن خلدون (عالم مشهور اهل سنت) این چنین می نویسد :

وإنّ البشر محجوبون عن الغیب إلّا من أطلعه الله علیه من عنده فی نوم أو ولایة.

ابوحنیفه جهنمی است؟

از جمله فرقه هایی که اهل سنت طبق روایاتشان حکم به جهنمی بودن آنان داده اند فرقه مرجئه است


هیثمی در کتاب "مجمع الزوائد" می نویسد:


وَعَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «صِنْفَانِ مِنْ أُمَّتِی لَا یَرِدَانِ عَلَیَّ الْحَوْضِ وَلَا یَدْخُلَانِ الْجَنَّةَ: الْقَدَرِیَّةُ وَالْمُرْجِئَةُ»


رَوَاهُ الطَّبَرَانِیُّ فِی الْأَوْسَطِ، وَرِجَالُهُ رِجَالُ الصَّحِیحِ غَیْرَ هَارُونَ بْنِ مُوسَى الْفَرْوِیِّ وَهُوَ ثِقَةٌ


انس بن مالک گفت: که رسول خدا(ص) فرمود: ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺍﻣﺖ ﻧﺰﺩ ﺣﻮﺽ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ: ﻗﺪﺭﻳﻪ ﻭ ﻣﺮﺟﺌﻪ


طبرانی این روایت را در "معجم الاوسط" نقل کرده است، و ﺭﺍﻭﻳﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺪ، ﺭﺍﻭﻳﺎﻥ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺨﺎﺭﻯ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺑﻦ ﻣﻮﺳﻰ ﻓﺮﻭﻯ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺍﺳﺖ


مجمع الزوائد و منبع الفوائد.ج7 ص301.ط دار الکتب العلمیة

فضائل امیرالمومنین علیه السلام فراتر از آن است که به شماره آید [مصادر اهل سنت]

ابوبکر آجری از بزرگان علمای اهل سنت در کتاب "الشریعة" بعد از نقل روایت «الحق مع ذا» در شان امیرالمومنین علیه السلام، به نکته قابل توجهی اشاره می کند:

و مناقب علی رضی الله عنه و فضائله أکثر من أن تحصى، و لقد أکرمه الله عزوجل بقتال الخوارج، و جعل سیفه فیهم و قتاله لهم سیف حق إلى أن تقوم الساعة

مناقب و فضائل علی رضی الله عنه فراتر از آن است که به شماره بیاید، حقیقتا خداوند او را با کشتن خوارج گرامی داشت، و شمشیرش را در میان آنها و کشتن آنها، تا روز قیامت شمشیر حق قرار داد

الشریعة.ج4 ص1759.ط دار الوطن

اوزاعی (شیخ الاسلام اهل سنت): خدا را شکر که ابوحنیفه مرد

ابوحنیفه امام اعظم اهل سنت همواره مورد طعن و لعن هم مسلکان خود بوده و از الطاف آنان نسبت به خود بهره مند گشته است. در این مطلب نظر "اوزاعی" یکی از بزرگترین علمای اهل سنت را در مورد ابوحنیفه به نمایش می گذاریم


عبدالله بن احمد بن حنبل در کتاب "السنة" می نویسد:


حَدَّثَنِی إِبْرَاهِیمُ بْنُ سَعِیدٍ، ثنا أَبُو تَوْبَةَ، عَنْ سَلَمَةَ بْنِ کُلْثُومٍ، عَنِ الْأَوْزَاعِیِّ، أَنَّهُ لَمَّا مَاتَ أَبُو حَنِیفَةَ، قَالَ: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَمَاتَهُ فَإِنَّهُ کَانَ یَنْقُضُ عُرَى الْإِسْلَامِ عُرْوَةً عُرْوَةً

اعتراف ربیع بن محمد السعودی (نویسنده وهابی معاصر) به گسترش تشیع

ففی زیارة لمصر، بعد انقطاع عنها دام أربع سنوات بل خمس، وبعد أن استقر بی المقام فی القاهرة، بدأت أحس باتجاه جدید و غریب علی الاتجاه الإسلامی فی مصر، و مما زاد عجبی من هذا الأمر أن إخوانا لنا و منهم أبناء أحد العلماء الکبار المشهورین فی مصر، ومنهم طلاب علم طالما جلسوا معنا فی حلقات العلم، ومنهم  بعض الإخوان الذین کنا نحسن الظن بهم، سلکوا هذا الدرب، وهذا الاتجاه الجدید هو (التشیع)


در سفرم به مصر - بعد از اینکه چهار یا پنج سال نرفته بودم- بعد از این که در قاهره مستقر شدم، احساس کردم که جهت خاص و غریبی در مسیر اسلام شروع شده است، و آن چه که باعث شد بیشتر تعجبم افزون شود، این بود که برادران ما که از جمله آنان فرزندان یکی از علماء بزرگ و مشهور مصر و طلبه هایی که در مدت طولانی در حلقه درسی ما حاضر می شدند، و برخی از برادرانی که نسبت به آنان حسن ظن داشتیم، این راه را طی می کنند و این راه جدید، همان تشیع است


الشیعة الامامیة الاثنی عشریة فی میزان الاسلام.ص5.ط مکتبة ابن تیمیة_مکتبة العلم

پایکوبی ابوجهم (صحابی) در مرگ عمر بن الخطاب

این ادعا در بین مخالفین شیعه وجود دارد که بین تمام اصحاب پیامبر(ص) روابط حسنه ای وجود داشته است، مسلما کسی که در کتب فریقین اندک مطالعه ای داشته باشد باطل بودن این ادعا به خوبی آشکار می شود، به هر حال در رد این ادعای باطل خوشحالی و شادمانی ابوجهم صحابی پیامبر(ص) را در مرگ عمربن الخطاب به نمایش می گذاریم تا ببینیم به راستی بین تمام صحابه رابطه حسنه وجود داشته است

نظر ابن حجر هیثمی در مورد توسل و رد بر ابن تیمیه ناصبی

یکی از راههای شناخت تفکر وهابی مخالفت با مشروعیت توسل است، بحث توسل هم از طریق اهل بیت علیهم السلام و هم از طریق اهل سنت امری ثابت است، ولی این وهابی ها هستند که مسلمین را به خاطر توسل متهم به شرک می کنند و به این بهانه آنها را به قتل می رسانند، در این مطلب نظر یکی از بزرگان اهل سنت "ابن حجر هیثمی" را در رابطه با توسل و رد بر تفکر وهابیت به نمایش می گذاریم

آیا لقب «رضا» را مامون به امام رضا علیه السلام داده است؟

اخیرا یکی از وهابیون طی ادعایی مضحک مدعی شده که لقب مبارک "رضا" را مامون ملعون به امام رضا علیه السلام عطا کرده است، خب! از نواصب بیش از این انتظاری نیست چرا که اجداد ناپاک همین نواصب در زمان ائمه علیهم السلام نیز چنین شبهاتی را وارد می کردند


اما جواب این ناصبی از لسان مبارک امام جواد علیه السلام


 شیخ صدوق رضوان الله علیه در کتاب "عیون اخبار الرضا(ع)" می نویسد:


حدثنا أبی ومحمد بن بن المتوکل ومحمد بن علی بن ماجیلویه وأحمد بن علی بن إبراهیم بن هاشم والحسین بن تاتانه وأحمد بن زیاد بن جعفر الهمدانی وبن إبراهیم بن هشام المکتب وعلی بن عبد الله الوراق رضی الله عنهم قالوا: حدثنا علی بن بن هاشم عن أبیه عن أحمد بن محمد بن أبی نصر البزنطی قال: قلت لأبی جعفر محمد بن علی موسى علیهم السلام: ان قوما من مخالفیکم یزعمون أباک إنما سماه المأمون الرضا لما رضیه لولایة عهده فقال: کذبوا والله وفجروا بل الله تبارک وتعالى سماه الرضا لأنه کان رضى الله عز وجل فی سمائه ورضى لرسوله والأئمة من بعده صلوات الله علیهم فی ارضه قال: فقلت له: ألم یکن کل واحد من آبائک الماضین علیهم السلام رضى لله تعالى ولرسوله والأئمة علیه السلام فقال: بلى فقلت: فلم سمى أبوک بینهم الرضا قال: لأنه رضى به المخالفون من أعدائه کما رضى به الموافقون من أولیائه ولم یکن ذلک لاحد من آبائه علیهم السلام فلذلک سمى من بینهم الرضا علیه السلام