عایشه : دشنام دادن به علی بن ابی طالب اشکالی ندارد

حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ حَبِیبٍ، عَنْ حَبِیبِ بْنِ أَبِی ثَابِتٍ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ یَسَارٍ، قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ فَوَقَعَ فِی عَلِیٍّ، وَفِی عَمَّارٍ رَضِیَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُمَا عِنْدَ عَائِشَةَ، فَقَالَتْ: أَمَّا عَلِیٌّ، فَلَسْتُ قَائِلَةً لَکَ فِیهِ شَیْئًا، وَأَمَّا عَمَّارٌ، فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، یَقُولُ: لَا یُخَیَّرُ بَیْنَ أَمْرَیْنِ، إِلَّا اخْتَارَ أَرْشَدَهُمَا

مسند احمد،ج41،ص322،ر24820 ط موسسة الرسالة
مسند احمد،ج17،ص437،ر24701 ط دار الحدیث

توسل به اموات از دید جمهور علمای اهل سنت

الْقَوْل الأْوَّل: جَوَازُ التَّوَسُّل بِالأْنْبِیَاءِ وَالصَّالِحِینَ حَال حَیَاتِهِمْ وَبَعْدَ مَمَاتِهِمْ. قَال بِهِ مَالِکٌ، وَالسُّبْکِیُّ، وَالْکَرْمَانِیُّ، وَالنَّوَوِیُّ، وَالْقَسْطَلاَّنِیُّ، وَالسَّمْهُودِیُّ، وَابْنُ الْحَاجِّ، وَابْنُ الْجَزَرِیِّ

الموسوعة الفقهیة الکویتیة،ج4،ص24 ط وزارة الأوقاف والشئون الإسلامیة – الکویت

قول اول : جواز توسل به انبیاء و صالحین در حال حیاتشان و پس از وفاتشان.مالک و سبکی و کرمانی و نووی و قسطلانی و سمهودی و ابن الحاج و ابن الجزری این طور گفته اند

التَّوَسُّل بِالنَّبِیِّ بَعْدَ وَفَاتِهِ : اخْتَلَفَ الْعُلَمَاءُ فِی مَشْرُوعِیَّةِ التَّوَسُّل بِالنَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بَعْد وَفَاتِهِ کَقَوْل الْقَائِل: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِنَبِیِّک أَوْ بِجَاهِ نَبِیَّک أَوْ بِحَقِّ نَبِیَّک، عَلَى أَقْوَالٍ: 

لعن امیرالمومنین علیه السلام توسط نواصب شام و عاقبت آن

وذکر البارزی عن المنصور أنه رأى رجلا بالشام وجهه وجه خنزیر فسأله فقال إنه کان یلعن علیا کل یوم ألف مرة وفی کل جمعة ربعة آلاف مرة وأولاده معه فرأیت النبی وذکر مناما طویلا من جملته أن الحسن شکاه إلیه فلعنه ثم بصق فی وجهه فصار وجهه وجه خنزیر وصار آیة للناس

بارزی به نقل از منصور می گوید : منصور مردی را در شام دید که صورتش همانند خوک بود ،‌ پرسیدم چرا اینگونه شده است؟ مردی گفت : او هر روز هزار مرتبه امیرالمؤمنین [صلوات الله و سلامه علیه] را لعن می کرد و روزهای جمعه چهار هزار مرتبه لعن می کرد و فرزندانش ن

البانی وهابی: طلا برای زنان حرام است

39 - تحریم خاتم الذهب ونحوه على النساء 

واعلم أن النساء یشترکن مع الرجال فی تحریم خاتم الذهب علیهن ومثله السوار والطوق من الذهب

آداب الزفاف فی السنة المطهرة،ص222 ط المکتبة الاسلامیة

اطاعت از امیرالمومنین علیه السلام مانند اطاعت از رسول خدا(ص)

 

 

حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ، ثنا إِبْرَاهِیمُ بْنُ سُلَیْمَانَ الْبُرْنُسِیُّ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ، ثنا یَحْیَى بْنُ یَعْلَى، ثنا بَسَّامٌ الصَّیْرَفِیُّ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَمْرٍو الْفُقَیْمِیِّ، عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ ثَعْلَبَةَ، عَنْ أَبِی ذَرٍّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ: «مَنْ أَطَاعَنِی فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ، وَمَنْ عَصَانِی فَقَدْ عَصَى اللَّهَ، وَمَنْ أَطَاعَکَ فَقَدْ أَطَاعَنِی، وَمَنْ عَصَاکَ فَقَدْ عَصَانِی»

 

ابوذر غفارى: از رسول خدا (ص) نقل شده است که به على بن أبى طالب علیه السلام فرمود: هرکس از من اطاعت کند، به راستى که از خداوند اطاعت کرده است، و هر کس از (فرمان) من سرپیچى کند، به راستى که از (فرمان) خداوند سرپیچى کرده است، هر کس از تو اطاعت کند به راستى که از من اطاعت کرده ، هر کس از (فرمان) تو سرپیچى کند، از (فرمان) من سرپیچى کرده است

علت گرایش شیعیان به ائمه هدی علیهم السلام

 

 

حَدَّثَنِی أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی یَحْیَى الْوَاسِطِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ قَال‏ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ خُلِقْنَا مِنْ عِلِّیِّینَ وَ خُلِقَ أَرْوَاحُنَا مِنْ فَوْقِ ذَلِکَ وَ خُلِقَ أَرْوَاحُ‏ شِیعَتِنَا مِنْ‏ عِلِّیِّینَ‏ وَ خُلِقَ أَجْسَادُهُمْ مِنْ دُونِ ذَلِکَ فَمِنْ أَجْلِ تِلْکَ الْقَرَابَةِ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ قُلُوبُهُمْ تَحِنُّ إِلَیْنَا

 

ابن کثیر دمشقی:اکثر فقهاء و پادشاهان و نویسندگان و قضات و عوام اهل سنت آلوده به لواط بوده اند!!

وهی فاحشة اللواط التی قد ابتلى بها غالب الملوک والأمراء، والتجار والعوام والکتاب، والفقهاء والقضاة ونحوهم، إلا من عصم الله منهم 

البدایة النهایة،ج5،ص121 ط دار احیاء التراث العربی

البانی وهابی: علمای سلف، علی بن ابی طالب علیه السلام را افضل صحابه می دانستند

قلت: تفرد العقیلی برمیه بالرفض، وما رواه عنه أن الثوری قال له: أیهما أحب إلیک أبو بکر أو علی؟ قال: قلت: علی. فهذا - وإن کنا لا نوافقه علیه - لیس رفضاً، فکثیر من السلف کانوا یفضلون علیاً، فلیس هذا بالذی یقدح فیه 

جادو کردن پیامبر صلی الله علیه و اله توسط یک یهودی[مصادر اهل سنت]

 

 

حَدَّثَنَا إِبْرَاهِیمُ بْنُ مُوسَى، أَخْبَرَنَا عِیسَى، عَنْ هِشَامٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عَائِشَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا، قَالَتْ: سُحِرَ النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، وَقَالَ اللَّیْثُ: کَتَبَ إِلَیَّ هِشَامٌ أَنَّهُ سَمِعَهُ وَوَعَاهُ عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عَائِشةَ قَالَتْ: سُحِرَ النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، حَتَّى کَانَ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ أَنَّهُ یَفْعَلُ الشَّیْءَ وَمَا یَفْعَلُهُ، حَتَّى کَانَ ذَاتَ یَوْمٍ دَعَا وَدَعَا، ثُمَّ قَالَ: " أَشَعَرْتِ أَنَّ اللَّهَ أَفْتَانِی فِیمَا فِیهِ شِفَائِی، أَتَانِی رَجُلاَنِ: فَقَعَدَ أَحَدُهُمَا عِنْدَ رَأْسِی وَالآخَرُ عِنْدَ رِجْلَیَّ، فَقَالَ أَحَدُهُمَا لِلْآخَرِ مَا وَجَعُ الرَّجُلِ؟ قَالَ: مَطْبُوبٌ، قَالَ: وَمَنْ طَبَّهُ؟ قَالَ لَبِیدُ بْنُ الأَعْصَمِ، قَالَ: فِیمَا ذَا، قَالَ: فِی مُشُطٍ وَمُشَاقَةٍ وَجُفِّ طَلْعَةٍ ذَکَرٍ، قَالَ فَأَیْنَ هُوَ؟ قَالَ: فِی بِئْرِ ذَرْوَانَ " فَخَرَجَ إِلَیْهَا النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، ثُمَّ رَجَعَ فَقَالَ لِعَائِشَةَ حِینَ رَجَعَ: «نَخْلُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّیَاطِینِ» فَقُلْتُ اسْتَخْرَجْتَهُ؟ فَقَالَ: «لاَ، أَمَّا أَنَا فَقَدْ شَفَانِی اللَّهُ، وَخَشِیتُ أَنْ یُثِیرَ ذَلِکَ عَلَى النَّاسِ شَرًّا» ثُمَّ دُفِنَتِ البِئْرُ

 

توسل ابو ایوب انصاری صحابی به قبر رسول خدا (صلی الله علیه و اله) [مصادر اهل سنت]

 

احمد بن حنبل و حاکم نیشابوری دوتن از علمای مشهور اهل سنت این روایت را با سند صحیح نقل کرده اند:

 

حدثنا عبد اللَّهِ حدثنی أبی ثنا عبد الْمَلِکِ بن عَمْرٍو ثنا کَثِیرُ بن زَیْدٍ عن دَاوُدَ بن أبی صَالِحٍ قال أَقْبَلَ مَرْوَانُ یَوْماً فَوَجَدَ رَجُلاً وَاضِعاً وَجْهَهُ على الْقَبْرِ فقال أتدری ما تَصْنَعُ فَأَقْبَلَ علیه فإذا هو أبو أَیُّوبَ فقال نعم جِئْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم ولم آتِ الْحَجَرَ سمعت رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم یقول لاَ تَبْکُوا على الدِّینِ إذا وَلِیَهُ أَهْلُهُ وَلَکِنِ ابْکُوا علیه إذا وَلِیَهُ غَیْرُ أَهْلِهِ

 

از داود بن أبی صالح نقل شده است که روزی مروان دید که شخصی صورتش را بر قبر گذاشته است؛ پس گفت: آیا می دانی که چه کار انجام می دهی؟ نزدیک آمد و دید که آن شخص أبو أیوب انصاری است. ابو أیوب گفت: بلی من آمده ام پیش رسول خدا صلی الله علیه وآله و پیش سنگ نیامده ام . از رسول خدا (ص) شنیدم که می فرمود : برای دین گریه نکنید زمانی که افراد شایسته حاکم باشند ؛ ولی زمانی گریه کنید که نا أهلان حکومت می کنند