توسل به اموات از دید جمهور علمای اهل سنت

الْقَوْل الأْوَّل: جَوَازُ التَّوَسُّل بِالأْنْبِیَاءِ وَالصَّالِحِینَ حَال حَیَاتِهِمْ وَبَعْدَ مَمَاتِهِمْ. قَال بِهِ مَالِکٌ، وَالسُّبْکِیُّ، وَالْکَرْمَانِیُّ، وَالنَّوَوِیُّ، وَالْقَسْطَلاَّنِیُّ، وَالسَّمْهُودِیُّ، وَابْنُ الْحَاجِّ، وَابْنُ الْجَزَرِیِّ

الموسوعة الفقهیة الکویتیة،ج4،ص24 ط وزارة الأوقاف والشئون الإسلامیة – الکویت

قول اول : جواز توسل به انبیاء و صالحین در حال حیاتشان و پس از وفاتشان.مالک و سبکی و کرمانی و نووی و قسطلانی و سمهودی و ابن الحاج و ابن الجزری این طور گفته اند

التَّوَسُّل بِالنَّبِیِّ بَعْدَ وَفَاتِهِ : اخْتَلَفَ الْعُلَمَاءُ فِی مَشْرُوعِیَّةِ التَّوَسُّل بِالنَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بَعْد وَفَاتِهِ کَقَوْل الْقَائِل: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِنَبِیِّک أَوْ بِجَاهِ نَبِیَّک أَوْ بِحَقِّ نَبِیَّک، عَلَى أَقْوَالٍ: 

الْقَوْل الأْوَّل: 

ذَهَبَ جُمْهُورُ الْفُقَهَاءِ (الْمَالِکِیَّةُ وَالشَّافِعِیَّةُ وَمُتَأَخِّرُو الْحَنَفِیَّةِ وَهُوَ الْمَذْهَبُ عِنْدَ الْحَنَابِلَةِ) إِلَى جَوَازِ هَذَا النَّوْعِ مِنَ التَّوَسُّل سَوَاءٌ فِی حَیَاةِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَوْ بَعْدَ وَفَاتِهِ.

الموسوعة الفقهیة الکویتیة،ج14،ص156 ط وزارة الأوقاف والشئون الإسلامیة – الکویت

توسل به پیامبر پس از وفاتش : علماء در مورد مشروعیت توسل به پیامبر بعد از وفاتشان مانند این قول که شخص بگوید " اللهم انی اسالک بنبیک او بجاه نبیک او بحق نبیک " طبق چند قول اختلاف کرده اند

قول اول: 

جمهور فقهاء (مالکی مذهب ها و شافعی ها و متاخرین حنفی مذهب ها و حنبلی ها) این نوع توسل را چه در حیات پیامبر و چه پس از وفاتشان جائز دانسته اند