دفن شبانه در کتب شیعه
شیخ صدوق رضوان الله علیه در "علل الشرایع" می نویسد:
عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِیهِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام لِأَیِّ عِلَّةٍ دُفِنَتْ فَاطِمَةُ (علیها السلام) بِاللَّیْلِ وَ لَمْ تُدْفَنْ بِالنَّهَارِ قَالَ لِأَنَّهَا أَوْصَتْ أَنْ لا یُصَلِّیَ عَلَیْهَا رِجَالٌ [الرَّجُلانِ]
برائت در کلام امام خمینی
عضویت
طبقه بندی موضوعی
-
اهل بیت
(۶۹)-
امام صادق
(۸)
-
-
وهابیت
(۳۴) -
اهل سنت
(۶۴)-
ابوحنیفه
(۱)
-
-
خلافت
(۶) -
تبرک و توسل
(۱۰) -
خلفا
(۲۳) -
سقیفه
(۳) -
معاویه
(۷) -
تشیع
(۲۵) -
حضرت امیرالمومنین(علیه السلام)
(۱۹) -
صحابه
(۸) -
پیامبر اکرم (ص)
(۹) -
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
(۱۰) -
نساء پیامبر
(۷)
آخرین مطالب
عبد الرزاق عن بن عیینة عن عمرو بن دینار عن حسن بن محمد مثله الا أنه قال اوصته بذلک
از حسن بن محمد نیز همانند این روایت نقل شده است، مگر این که در این روایت قید شده است که خود فاطمه این چنین وصیت کرده بود
المصنف.ج3 ص521.ط المکتب الاسلامی
ابن بطال (عالم بزرگ و مشهور اهل سنت) در "شرح صحیح بخاری" می نویسد:
أجاز أکثر العلماء الدفن باللیل... ودفن علىُّ بن أبى طالب زوجته فاطمة لیلاً، فَرَّ بِهَا من أبى بکر أن یصلى علیها، کان بینهما شىء
اکثر علما دفن جنازه را در شب اجازه داده‌اند. علی بن ابی طالب، همسرش فاطمه را شبانه دفن کرد تا ابوبکر به او نماز نخواند، چون بین آن دو اتفاقاتى افتاده بود
شرح صحیح البخاری.ج3 ص325.ط مکتبة الرشد
همچنین ابن ابی الحدید معتزلی نیز به نقل از جاحظ این گونه می نویسد:
وظهرت الشکیة، واشتدت الموجدة، وقد بلغ ذلک من فاطمة ( علیها السلام ) أنها أوصت أن لا یصلی علیها أبوبکر
شکایت و ناراحتى فاطمه (از دست غاصبین) به حدى رسید که وصیت کرد ابوبکر بر وى نماز نخواند
شرح نهج البلاغة.ج16 ص264.ط دارالجیل
و در جای دیگر می نویسد:
وأما إخفاء القبر، وکتمان الموت، وعدم الصلاة، وکل ما ذکره المرتضى فیه، فهو الذی یظهر ویقوی عندی، لأن الروایات به أکثر وأصح من غیرها، وکذلک القول فی موجدتها وغضبها
مخفى کردن مرگ فاطمه سلام الله علیها و محل دفن او و نماز نخواندن ابوبکر و عمر و هر آن چه که سید مرتضى گفته است، مورد تایید و قبول من است، زیرا روایات بر اثبات این موارد صحیح‌تر و بیشتر است و همچنین ناراحتى و خشم فاطمه بر شیخین نزد من از اقوال دیگر اعتبار بیشترى دارد
شرح نهج البلاغة.ج16 ص170.ط دارالکتب العلمیة
خداوند در قرآن کریم سوره مریم آیه 5 و6 می فرماید:
وَإِنِّی خِفْتُ الْمَوَالِیَ مِن وَرَائِی وَکَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا فَهَبْ لِی مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا یَرِثُنِی وَیَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا
و من از این وارثان کنونی (که پسر عموهای من هستند) برای پس از خود بیمناکم (مبادا که پس از من در مال و مقامم خلف صالح نباشند و راه باطل پویند) و زوجه من هم نازا و عقیم است، تو از لطف خاص خود فرزندی به من عطا فرما که او وارث من و همه آل یعقوب باشد و تو ای خدا او را وارثی پسندیده و صالح مقرر فرما
وی در کتاب "دفع شبه من شبه و تمرد" می نویسد:
بعض الائمة الاعلام ـ أن إبن تیمیة الذی کان یوصف بأنه بحر فی العلم لا یستغرب فیه ما قاله بعض الأئمة عنهمن أنه زندیق مطلق وسبب قوله ذلک أنه تتبع کلامه فلم یقف له على اعتقاد حتى أنه فی مواضع عدیدة یکفر فرقة ویضللها وفی آخر یعتقد ما قالته أو بعضه مع أن کتبه مشحونة بالتشبیه والتجسیم والإشارة إلى الإزدراء بالنبی صلی الله علِیه وآله والشیخین وتکفیر عبد الله بن عباس رضی الله عنه وأنه من الملحدین وجعل عبد الله بن عمر رضی الله عنهما من المجرمین وأنه ضال مبتدع ذکر ذلک فی کتاب له سماه الصراط المستقیم والرد على أهل الجحیم وقد وقفت فی کلامه على المواضع الذی کفر فیها الأئمة الأربعة وکان بعض أتباعه یقول أنه أخرج زیف الأئمة الأربعة
میر تهی از علمای اهل سنت پیرامون این عقیده ابن تیمیه در کتاب "حاشیة البدر الساری" چنین می نویسد:
أن فی طبعه حدة وشدة، فیزعم تحقیقه کالوحی النازل من السماء، وإن کان خلاف الواقع، ولا یبالی بمن خالفه وإن کان على الحق
َ
وی در کتاب خود "رسالة فی الرد علی الرافضة" نقل می کند:
وقد جوز لهم شیخهم الغالی علی بن العالی أن یتمتع اثنا عشر نفسا فی لیله واحده، بامرأه واحده وإذا جاءت بولد منهم أقرعوا فمن خرجت قرعته کان الولد له
شیخ غالی شیعیان،علی بن عالی(محقق کرکی)، جواز داده است برای آنها که ۱۲ نفری با یک زن در یک شب متعه و ازدواج موقت کنند و وقتی که آن زن حامله شد و فرزندی به دنیا آورد قرعه بیاندازند و هرکس در قرعه پیروز شد کودک برای اوست
رسالة فی الرد علی الرافضة.ص87.ط دار الآثار
ظاهرا بعضی از علمای اهل سنت به علت دوری از مکتب اهل بیت علیهم السلام عقل و منطق خود را کنار گذاشته و سعی بر این داشته اند تا با صدور فتاوای مضحک موجبات خنده و شادی مردم جهان را فراهم کنند
یکی از علمای بزرگ دانشگاه الازهر مصر به نام "عبدالجلیل عیسی ابونصر" به نقل از علمای اهل سنت می نویسد:
لو أن رجلا وقع على نعجة فحملت منه وولدت إنساناً ، وکبر هذا الإنسان، وتعلم وصلی بأهل قریته صلاة عید الأضحى، وبعد لصلاة ذبحوه وضحوا به، فإنه یصح لهم ذلک، لأن حکم الولد هو حکم أمه فی مثل هذه الصورة، وأمه یصح أن یضحی بها فهو کذلک
اگر مردى با یک بز نزدیکى کند و آن بز حامله شده و انسانى به دنیا بیاید، و این انسان بزرگ شود، درس بخواند و دانش بیاموزد و امام جماعت نماز عید الاضحی (قربان) در یک روستا شود، و بعد از نماز او را بکشند و قربانى کنند، این کار براى آنها جایز است! زیرا حکم فرزند در چنین مواردى، مثل حکم مادر او است، و قربانى کردن مادر او در عید قربان جایز است، پس قربانى کردن او نیز جایز است
ما لا یجوز فیه الخلاف بین المسلمین.ص96
لابدّ ان تعتقد فی النبی و الأئمة (صلوات اللّه علیهم)...اَنّه کان جِهادُ مَن جاهدَ منهم و قعودُ من قعد عن الجهاد و سکوتُ من سَکَتَ و نطقُ مَن نطقَ و جمیعُ احوالِهم و افعالِهم و اقوالِهم باَمر الله تعالی
باید در مورد پیامبر و امامان علیهم السلام معتقد باشی که جهاد آن معصومی که جهاد کرده و جهاد نکردنِ آن معصومی که جهاد نکرده، و سکوت آن معصومی که لب فروبسته و سخن گفتنِ آن معصومی که سخن گفته، و همه احوال و اقوال و افعال ایشان به امر خدای متعال بوده است
عقائد الاسلام.ص56.ط دار الهدایة
احمد بن حنبل در کتاب "فضائل الصحابة" می نویسد:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ الْجَبَّارِ الصُّوفِیُّ قثنا أَحْمَدُ بْنُ الْأَزْهَرِ، نا عَبْدُ الرَّزَّاقِ قَالَ: أنا مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِیِّ، عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: بَعَثَنِی النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ فَقَالَ: «أَنْتَ سَیِّدٌ فِی الدُّنْیَا، وَسَیِّدٌ فِی الْآخِرَةِ، مَنْ أَحَبَّکَ فَقَدْ أَحَبَّنِی، وَحَبِیبُکَ حَبِیبُ اللَّهِ، وَعَدُوُّکَ عَدُوِّی، وَعَدُوِّی عَدُوُّ اللَّهِ، الْوَیْلُ لِمَنْ أَبْغَضَکَ مِنْ بَعْدِی
از ابن عباس روایت است که پیامبر صلی اله علیه و آله به علی بن ابی طالب علیه السلام فرمودند: تو در دنیا و آخرت سرور و آقایی، هر که تو را دوست داشته باشد، مرا دوست داشته، و هر که تو را دشمن بدارد مرا دشمن داشته است، دوست تو دوست خدا، و دشمن تو دشمن خداست، وای به حال کسی که تو را بعد از من دشمن بدارد
فضائل الصحابة.ج2 ص642.ط جامعة ام القری
فاراد ان یکتب بدمه علی جبهته شیئا من القرآن، قال ابوبکر الإسکاف رحمه الله تعالی: یجوز. قیل: لو کتب بالیول قال: لو کان فیه شفاء لا بأس به. قیل: لو کتب علی جلد میتة قال: إن کان فیه شفاء جاز
کسی که خون از بینی او جریان پیدا کرده است، می تواند از خون خودش بر روی پیشانی اش چیزی از قرآن را بنویسد، ابوبکر اسکافی گفته است: که این کار جایز است، بلکه گفته شده: می تواند با بول بنویسد، اسکافی گفت: در صورتی که در آن شفاء باشد، اشکالی ندارد. و گفته شده: اگر بر روی پوست مردار نوشته شود، اسکافی گفته: اگر در آن شفاء باشد، اشکالی ندارد