ابا علی خلال، از علمای بزرگ اهل سنت از جمله کسانی است که به قبر موسی بن جعفر علیهماالسلام توسل جسته است چنانچه خطیب بغدادی و ابن جوزی با سند صحیح می نویسند:
اخبرنا احمد بن جعفر بن حمدان القطیعی قال
:سمعت الحسن بن ابراهیم الخلاّل یقول : ما اهمّنی امر، فقصدت قبر موسی بن جعفر
(علیه السلام) . فتوسلت به إلا سهل الله لی ما احب
.
یوسف بن اسماعیل نبهانی از علمای اهل سنت پیرامون آن حضرت می نویسد:
موسی الکاظم أحد أعیان اکابر الائمة من ساداتنا آل البیت الکرام هداة الاسلام رضی الله عنهم أجمعین ونفعنا ببرکاتهم و أماتنا علی حبهم وحب جدهم الأعظم صلی الله علیه وسلم
.
احمد بن یوسف قرمانی می نویسد:
هو الامام الکبیر القدر، الأوحد، الحجة، الساهر لیله قائما، القاطع نهاره صائما، المسمی لفرط حلمه وتجاوزه عن المعتدین کاظما. هوالمعروف عند أهل العراق بباب الحوائج، لأنه ما خاب المتوسل به فی قضاء حجاة قط
.
ذهبی در نامه ای به ابن تیمیه ویژگی طرفدران او را چنین وصف می کند:
آیا بیشتر پیروانت افراد زمین‌گیر و غیرمستقل و کم‌‌خرد یا افراد صالح بی‌فهم و شعور نیستند؟! ..
عضد الدین إیجی در کتاب المواقف بر این نکته تاکید دارد که بیعت ابوبکر اجماعی نبوده است:
وإذا ثبت حصول الإمامة بالاختیار والبیعة فاعلم أن ذلک لا یفتقر إلى الإجماع إذ لم یقم علیه دلیل من العقل أو السمع بل الواحد والإثنان من أهل الحل والعقد کاف لعلمنا أن الصحابة مع صلابتهم فی الدین اکتفوا بذلک کعقد عمر لأبی بکر وعقد عبد الرحمن بن عوف لعثمان.
ابن در تائید گفتار یافعی می گوید:
قَوْلُهُ ثَبَتَ أَنَّ أَهْلَ الْجَمَلِ وَصِفِّینَ وَالنَّهْرَوَانِ بُغَاةٌ هو کما قال وَیَدُلُّ علیه حَدِیثُ عَلِیٍّ أُمِرْت بِقِتَالِ النَّاکِثِینَ وَالْقَاسِطِینَ وَالْمَارِقِینَ رَوَاهُ النَّسَائِیُّ فی الْخَصَائِصِ وَالْبَزَّارُ وَالطَّبَرَانِیُّ وَالنَّاکِثِینَ أَهْلُ الْجَمَلِ لِأَنَّهُمْ نَکَثُوا بَیْعَتَهُ وَالْقَاسِطِینَ أَهْلُ الشَّامِ لِأَنَّهُمْ جَارُوا عن الْحَقِّ فی عَدَمِ مُبَایَعَتِهِ وَالْمَارِقِینَ أَهْلُ النَّهْرَوَانِ لِثُبُوتِ الْخَبَرِ الصَّحِیحِ فِیهِمْ أَنَّهُمْ یَمْرُقُونَ من الدِّینِ کما یَمْرُقُ السَّهْمُ من الرَّمِیَّةِ.
.
طبری در تاریخ خود چنین می نویسد:
أطافت ضبة والأزد بعائشة یوم الجمل وإذا رجال من الأزد یأخذون بعر الجمل فیفتونه ویشمونه ویقولون بعر جمل أمنا ریحه ریح المسک...
جعل احادیث در مسائل دینی و فضیلت ابوبکر و عمر و عثمان
ابن تیمیه حرانی؛ از سرمداران تفکر سلفی گری، پیرامون جعل حدیث چنین می نویسد:
و قد وضع الناس أحادیث کثیرة مکذوبة على رسول الله صلی الله علیه وسلم و سلم فی الأصول والأحکام و الزهد و الفضائل و وضعوا کثیرا من فضائل الخلفاء الأربعة و فضائل معاویة..
مسلم نیشابورى به نقل از عمر بن الخطاب چنین مى‌نویسد:
فَدَخَلْتُ عَلَى عَائِشَةَ فَقُلْتُ یَا بِنْتَ أَبِی بَکْر أَقَدْ بَلَغَ مِنْ شَأْنِکِ أَنْ تُؤْذِی رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم فَقَالَتْ مَا لِی وَمَا لَکَ یَا ابْنَ الْخَطَّابِ عَلَیْکَ بِعَیْبَتِکَ. قَالَ فَدَخَلْتُ عَلَى حَفْصَةَ بِنْتِ عُمَرَ فَقُلْتُ لَهَا یَا حَفْصَةُ أَقَدْ بَلَغَ مِنْ شَأْنِکِ أَنْ تُؤْذِی رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم وَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم لاَ یُحِبُّکِ. وَلَوْلاَ أَنَا لَطَلَّقَکِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم....
ذهبی در تذکرة الحفاظ چنین می نویسد:
أن الصدیق جمع الناس بعد وفاة نبیهم فقال إنکم تحدثون عن رسول الله (ص) أحادیث تختلفون فیها والناس بعدکم أشد اختلافا فلا تحدثوا عن رسول الله شیئا فمن سألکم فقولوا بیننا وبینکم کتاب الله فاستحلوا حلاله وحرموا حرامه...
