یکی از حقائق غیر قابل انکار تاریخ آن است که معاویة بن ابی سفیان هم خودش امیر المؤمنین علیه السلام را سب و لعن می کرد و هم دستور به این کار می داد.
دکتر صابر عبده ابا زید (محقق سنی مذهب و استاد دانشگاه) در این مورد می نویسد :
وفی المقابل کان معاویة یسب من على المنابر (أبی تراب) وهو علی بن أبی طالب إلى أن جاء عصر الخلیفة الخامس عمر بن عبد العزیز ونهى عن ذلک بعد أن أقسم معاویة أن یشب علیها الصغیر ویشیب علیها الکبیر.المهم أن کتب التاریخ ملیئة بنماذج من السباب والشتام المتبادلة بین الفریقین.
از جمله بدعت هایی که عمر بن الخطاب در دین گذاشت حرام کردن حکم الهی متعه (ازدواج موقت) است، در این مطلب نظر ابن عباس صحابی را در این باب بیان می کنیم
طحاوی (عالم مشهور اهل سنت) در کتاب "شرح معانی الآثار" با سند صحیح می نویسد:
در باب ثواب زیارت ائمه اطهار علیهم السلام بخصوص امام حسین علیه السلام روایات زیادی وارد شده است که با مطالعه و دقت در آن عظمت و تاثیر زیارت آشکار می شود، در این مطلب یکی از روایات نورانی که در عظمت زیارت سید الشهداء علیه السلام وارد شده را نقل می کنیم
ابن قولویه قمی رضوان الله علیه در کتاب شریف "کامل الزیارات" چنین نقل می کند:
حدثنی أبی رحمه الله، عن سعد بن عبد الله، عن أحمد بن محمد بن عیسى، عن ابن فضال، عن عبد الله بن مسکان، عن أبی عبد الله (علیه السلام)، قال: من أتى قبر الحسین ( علیه السلام ) کتبه الله فی علیین
امام صادق علیه السلام فرمود: کسی که به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود، خداوند متعال او را در اعلی علیین قرار می دهد
کامل الزیارات. ص281.ط نشر الفقاهة
ناگفته نماند ابن قولویه رحمه الله در باب "ان من زار الحسین (علیه السلام) کان کمن زار الله فی عرشه وکتب فی أعلى علیین" چهارده روایت با اسناد مختلف، مشابه روایت فوق را نقل کرده است که ما به جهت اختصار یکی از احادیث شریف را ذکر کردیم
از حقائق تلخ تاریخ اسلام که قلب هر آزاده ای را به درد می آورد سب و لعن خلیفه بلافصل رسول خدا صلی الله علیه و آله امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام توسط معاویة بن ابی سفیان و اتباع بنی امیه است
دکتر صابر عبده ابا زید (محقق و استاد دانشگاه) در کتاب "منهاج اهل السنة فی الرد الشیعة و القدریة" می نویسد:
وفی المقابل کان معاویة یسب علی المنابر (ابی تراب) و هو علی بن ابی طالب الی ان جاء عصر الخلیفة الخامس عمر بن عبدالعزیز ونهی عن ذلک بعد ان اقسم معاویة ان یشب علیها الصغیر ویشیب علیها الکبیر. المهم ان کتب التاریخ ملیئة بنماذج من السباب والشتام المتبادلة بین الفریقین
و در نقطه مقابل معاویه، ابوتراب که همان علی بن ابی طالب است را سب می کرد، تا این که زمان خلیفه پنجم عمر بن عبدالعزیز فرا رسید، و او از این عمل بعد از آن که معاویه قسم خورد تا کودک را بر آن (سب علی) به جوانی برساند و بزرگسال را بر آن به پیری برساند جلوگیری کرد. مهم آن است که کتب تاریخ پر است از نمونه های سب و شتم که بین دو گروه رد و بدل شده است
منهاج اهل السنة فی الرد علی الشیعة و القدریة.ص149.ط دار الوفاء
یکی از حقایق تاریخی که مورخین آن را ثبت کرده و برخی از علمای مخالفین بدان اعتراف کرده اند، آن است که امیرالمومنین علیه السلام معاویة بن ابی سفیان و برخی اتباع وی را در قنوت نماز لعن می کردند، و متقابلا معاویة بن ابی سفیان، امیرالمومنین و امام حسن و امام حسین علیهم السلام و ابن عباس و مالک اشتر را در قنوت نمازش سب می کرد
عبدالوهاب النجار (عالم معاصر اهل سنت) می نویسد:
فکان اذا صلی صلاة الصبح یقنت فیقول: اللهم العن معاویة وعمرا واباالاعور وحبیبا و عبدالرحمن بن خالد والضحاک بن قیس والولید
علامه بیاضی از بزرگان تاریخ تشیع در قرن نهم در کتاب شریف "الصراط المستقیم" می نویسد:
إن معاویة لما سن سب علی علیه السلام سمى ذلک عام السنة وبه سمیت أهل السنه لا ما یوهمون به أهل السنة والجماعة
در سالی که معاویه سب و لعن امیر المومنین علیه السلام را سنت کرد آن سال عام السنة نامیده شد، و کسانی که از این سنت معاویه در دشمنی با امیر المومنین علیه السلام تبعیت کردند به اهل سنت و جماعت مشهور شدند
شیخ صدوق رضوان الله علیه در کتاب شریف "الخصال" با سند صحیح می نویسد:
حدثنا أبی رضی الله عنه قال: حدثنا سعد بن عبد الله، عن یعقوب بن یزید، عن محمد بن أبی عمیر، عن غیر واحد، عن أبی عبد الله علیه السلام قال: السبت لنا، والاحد لشیعتنا ، والاثنین لأعدائنا ، والثلاثاء لبنی أمیة ، والأربعاء یوم شرب الدواء، والخمیس تقضى فیه الحوائج، والجمعة للتنظف والتطیب، وهو عید المسلمین وهو أفضل من الفطر والأضحى، ویوم الغدیر أفضل الأعیاد، وهو ثامن عشر من ذی الحجة وکان یوم الجمعة، ویخرج قائمنا أهل البیت یوم الجمعة، ویقوم القیامة یوم الجمعة، وما من عمل یوم الجمعة أفضل من الصلاة على محمد وآله. معنى الحدیث الذی روى عن النبی صلى الله علیه وآله قال : لا تعادوا الأیام فتعادیکم
أخبرنا الشیخ السعید أبو عبد الله محمد بن محمد بن النعمان (رحمه الله)، قال: أخبرنا أبو الحسن أحمد بن محمد بن الحسن بن الولید، قال: حدثنا أبی، قال: حدثنا محمد بن الحسن الصفار، عن أحمد بن أبی عبد الله البرقی، عن أبیه، عن محمد بن أبی عمیر، عن المفضل بن عمر، عن الصادق جعفر بن محمد (علیهما السلام)، قال: قال أمیر المؤمنین (علیه السلام): أعطیت تسعا لم یعط أحد قبلی سوى النبی (صلى الله علیه وآله): لقد فتحت لی السبل، وعلمت المنایا، والبلایا، والأنساب، وفصل الخطاب، ولقد نظرت فی الملکوت باذن ربی، فما غاب عنی ما کان قبلی ولا ما یأتی بعدی، وان بولایتی أکمل الله لهذه الأمة دینهم، وأتم علیهم النعم، ورضی لهم إسلامهم، إذ یقول یوم الولایة لمحمد (صلى الله علیه وآله): یا محمد، أخبرهم أنی أکملت لهم الیوم دینهم، وأتممت علیهم النعم ، ورضیت إسلامهم، کل ذلک من الله به علی فله الحمد
در فضیلت بزرگمردی چون مسلم بن عقیل سلام الله علیه سخن گفتن بسیار دشوار است، چرا که در لسان مطهر معصومین سلام الله علیهم اجمعین مدح و ستایش شده است، در این مطلب قطره ای از فضائل مسلم بن عقیل علیه السلام را در کلام اشرف مخلوقات حضرت رسالت پناه صلی الله علیه و آله نقل می کنیم
شیخ صدوق رضوان الله علیه در کتاب شریف "امالی" می نویسد:
حدثنا الحسین بن أحمد بن إدریس (رحمه الله)، قال: حدثنا أبی، عن جعفر بن محمد بن مالک، قال حدثنی محمد بن الحسین بن زید، قال: حدثنا أبو أحمد محمد بن زیاد، قال: حدثنا زیاد بن المنذر، عن سعید بن جبیر، عن ابن عباس، قال: قال علی (علیه السلام) لرسول الله (صلى الله علیه وآله): یا رسول الله، إنک لتحب عقیلا؟ قال: إی والله إنی لاحبه حبین: حبا له، وحبا لحب أبی طالب له، وإن ولده لمقتول فی محبة ولدک، فتدمع علیه عیون المؤمنین، وتصلی علیه الملائکة المقربون. ثم بکى رسول الله (صلى الله علیه وآله) حتى جرت دموعه على صدره، ثم قال: إلى الله أشکو ما تلقى عترتی من بعدی
ابن عباس می گوید: امیرالمومنین علیه السلام به پیامبر صلی الله علیه و آله عرض کرد: یا رسول الله! آیا شما عقیل را دوست می دارید؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آری، به خدا سوگند من عقیل را به دوجهت دوست می دارم، علاقه ای به خاطر خودش، و علاقه ای به خاطر محبت ابوطالب علیه السلام نسبت به او. به راستی که فرزند او در راه محبت فرزند تو کشته خواهد شد، پس چشمهای مومنین بر او می گریند و فرشتگان مقرب بر او درود می فرستند. پس پیامبر صلی الله علیه و آله به حدی گریست که اشک های ایشان بر روی سینه مبارکشان جاری شد، سپس فرمود: از آن چه که پس از من بر خاندانم وارد می شود به خداوند شکوه می کنم
جماعت انتحاری باز هم حماسه آفریدند.
هیئت بلند پایه و دائمی صدور فتوا در عربستان سعودی در پاسخ به پرسشی پیرامون درود و سلام فرستادن بر پیامبر صلی الله علیه و آله چنین فتوا داده اند:
السؤال الأول من الفتوى رقم (9696):
س1: فی بلدنا باکستان مع أنها حکومة إسلامیة بعض أئمة المساجد یصرون على أداء کلمة: الصلاة والسلام علیک یا رسول الله وسلم علیک یا حبیب الله، قبل أن یؤذنوا، ولا یترکون هذه الکلمة فی أیة فرصة وأنا أؤدی جمیع صلواتی خلف أولئک الأئمة، هل تصح صلاتی خلفهم أم لا، أو ما أفعل، وما حکم هؤلاء الأئمة؟
ج1: أولا: ذکر الصلاة والسلام على الرسول صلى الله علیه وسلم قبل الأذان وهکذا الجهر بها بعد الأذان من البدع المحدثة فی الدین، وقد ثبت عن النبی صلى الله علیه وسلم أنه قال: «من أحدث فی أمرنا هذا ما لیس منه فهو رد متفق علیه وفی روایة «من عمل عملا لیس علیه أمرنا فهو رد» رواه مسلم.
ثانیا: من فعل تلک البدعة ومن أقرها ومن لم یغیرها وهو قادر على ذلک فهو آثم.
وبالله التوفیق. وصلى الله على نبینا محمد، وآله وصحبه وسلم
