آیا بدون حب اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین عملی قبول نمی شود؟!
این یک عقیده مسلّم بین شیعه بوده که بدون ولایت اهل بیت علیهم السلام و دشمنی با آن ذوات مقدس، نه تنها هیچ عملی از انسان قبول نمی شود، بلکه موجب دخول در آتش جهنم است.
جالب است که با مراجعه به کتب اهل سنت نیز، دقیقا همین مطلب به چشم می خورد...
بسیاری از علمای اهل سنت من جمله حاکم نیشابوری، ابن أبی عاصم، طبرانی و... با *سند صحیح* از قول رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین نقل کرده اند:
اگر مردی [بنده ای] بین رکن و مقام بایستد و نماز بخواند و روزه بگیرد و سپس خدا را زیارت کند [کنایه از مرگ] در حالی که بغض اهل بیت پیامبر [علیهم السلام] را [در دل] داشته باشد، وارد آتش جهنم می شود.
المستدرک علی الصحیحین، ج 3 ص 161
این روایت طبق تصریح حاکم و همچنین شمس الدین ذهبی صحیح است.
روشن است که در این روایت؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مقبولیت اعمال را در گرو محبت اهل بیت علیهم السلام شمرده اند و همچنین واضح است که از مصادیق محبت اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین، اطاعت از آن بزرگواران می باشد و از جمله اطاعت اهل بیت علیهم السلام، برائت از دشمنان آن بزرگوارن می باشد که در نتیجه حب اهل بیت علیهم السلام و برائت و دوری از دشمنان آن بزرگواران، شرط قبولی اعمال بوده و همان چیزی است که عقیده شیعه که به حمد الله از منظر اهل سنت نیز چنین می باشد.
حال تکلیف کسانی که هم ادعای محبت اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین را دارند و هم از دشمنان و کسانی که روش و منهج آنان از اهل بیت علیهم السلام جداست و اقدام به غصب حق اهل بیت علیهم السلام کرده اند، چیست؟