میوه دادن درخت بی ثمر...!

میوه دادن درخت بی ثمر به برکت آب وضوی امام...

ابن صباغ کرامتی را از امام جواد علیه السلام نقل کرده است که درختی به برکت آب وضوی امام میوه دار شد
وی چنین نقل می‌کند:

حکی أنه لمّا توجّه أبو جعفر منصرفاً من بغداد إلى المدینة الشریفة خرج معه الناس یشیّعونه للوداع فصار إلى أن وصل إلى باب الکوفة عند دار المسیّب فنزل هناک مع غروب الشمس ، ودخل إلى مسجد قدیم مؤسّس بذلک الموضع لیصلّی فیه المغرب ، وکان فی صحن المسجد شجرة نبق لم تحمل قطّ ، فدعا بکوز فیه ماء فتوضّأ فی أصل الشجرة.. (النبقة) وقام یصلّی فصلّى معه الناس المغرب ، فقرأ فی الاُولى الحمد وإذا جاء نصر اللَّه والفتح ، وقرأ فی الثانیة بالحمد وقل هو اللَّه أحد (وقنت قبل رکوعه فیها وصلّى الثالثه وتشهّد وسلّم) ثمّ بعد فراغه جلس هُنیئةً یذکر اللَّه تعالى وقام فتنفّل بأربع رکعات وسجد بعدهنّ سجدتی الشکر ، ثمّ قام فوادع الناس وانصرف فأصبحت النبقة وقد حملت من لیلتها حملاً حسناً ، فرآها الناس وقد تعجّبوا فی ذلک غایة العجب ثمّ ما کان هو أغرب وأعجب من ذلک أنّ نبقة هذه الشجرة لم یکن لها عَجَمٌ  فزاد تعجّبهم من ذلک أکثر وأکثر .

نقل شده است وقتی که امام جواد (علیه السلام) از بغداد به سوی مدینه می رفت، عده‌ برای وداع با حضرت ایشان را بدرقه می‌کردند تا اینکه امام هنگام غروب در راه کوفه به منزلگاهمسیب رسید و در آنجا داخل مسجد قدیمی شد تا نماز مغرب را بخواند. در صحن مسجد درخت سدری بود که همواره خشک و بی ثمر بود. امام مقداری آب خواست و کنار آن درخت وضو گرفت [امام علیه السلام پای درخت وضو گرفتند و آب وضوی آن حضرت به ریشه درخت رسید] و نماز مغرب را در آن مسجد به جماعت برگزار نمود. حضرت در رکعت اول پس از سوره حمد، سوره «نصر» را قرائت کرد، در رکعت دوم پس از سوره حمد، سوره توحید را خواند و قبل از رکوع، قنوت گرفته و رکعت سوم را نیز خوانده و تشهد و سلام گفت. حضرت پس از نماز اندکی نشستند و به ذکر خدا مشغول شدند ، پس از آن چهار رکعت نماز مستحبی [دو نماز دو رکعتی] به جا آورد، بعد از نماز، دو سجده شکر به جا آوردند و برخاسته با مردم خداحافظی کردند و رفتند. صبح هنگام درخت صدر ثمر داده بود و در طول شب میوه¬های نیکو وقابل توجهی به بار نشسته بود. مردم با شگفتی تمام آن را مشاهده می‌کردند عجیب‌تر اینکه درخت آن میوه بی دانه بود  لذا تعجبشان از این بیشتر و بیشتر شد.

 ابن صباغ،علی بن محمد بن  احمد ( متوفای 855) ، الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، ج 2، صص 1048، تحقیق : سامی الغریری، چاپ : الأولى، ناشر : دار الحدیث للطباعة والنشر، سال چاپ : 1422؛ ؛ شبلنجى شافعی‏، مؤمن بن حسن، نور الأبصار فی مناقب آل بیت النبی المختار صلى الله علیه و آله و سلم‏، ص 330، قم‏ ، ناشر: رضى‏،  چاپ: دوم‏، سال 1422ق و چاپ عثمانیه مصر، الطبعة الحدیثة ص 330 آمده است

 ابن صباغ در ادامه گوید:
وهذا من بعض کراماته الجلیلة ومناقبه الجمیلة
این برخی از کرامات جلیله و مناقب زیبای ایشان است

ابن صباغ،علی بن محمد بن  احمد ( متوفای 855) ، الفصول المهمة فی معرفة أحوال الأئمة، ص 258، بیروت، دارالاضواء، الطبعة الثانیة

بری نمایش تصویر با کیفیت بر روی آن کلیلک کنید

.