جعل حدیث توسط اهل سنت

ذهبی در این مورد چنین می نویسد:

کم وضع الرافضة فی..

ابوبکر: بهترین شما نیستم!

زمانی که ابوبکر به خلافت رسید، منبر رفته و چنین گفت:

أما بعد أیها الناس فانی قد ولیت علیکم ولست بخیرکم ... وهذا إسناد صحیح.

ابوبکر و آتش زدن احادیث پیامبر صلی الله علیه وآله

عایشه از قول پدرش ابوبکر چنین نقل می کند:

قالت عائشة جمع أبی الحدیث عن رسول الله صلى الله علیه وسلم وکانت خمسمائة حدیث فبات لیلته یتقلب کثیرا قالت فغمنی فقلت أتتقلب لشکوى أو لشیء بلغک فلما أصبح قال أی بنیة هلمی الأحادیث التی عندک فجئته بها فدعا بنار فحرقها...

عایشه می‌گوید: پدرم احادیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله‌ را جمع کرده بود که به پانصد حدیث رسیده بود تا این که شبی در بستر خود شانه به شانه می شد [خوابش نمی‌برد] عایشه می‌گوید من از این موضوع ناراحت شده و گفتم آیا موضوعی باعث رنجش خاطرت شده و یا خبری به شما رسیده است؟ صبح پدرم مرا صدا زد و گفت: دخترم! بشتاب و احادیثی را که نزدت گذارده‌ام بیاور. من هم آوردم و او هم آتشی طلب کرد و آنها را سوزاند.

 تذکرة الحفاظ، ج 1، ص 5.

 

سؤال از اهل سنت:

1ـ چرا ابوبکر احادیث پیامبر صلی الله علیه وآله را سوزاند؟

2ـ مگر خداوند در آیه هفتم سوره حشر دستور نداده است که هر چه رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود باید پیروی شود و هر چه نهی کرد باید رها نمود، آیا عمل ابوبکر مخالفت علنی با قرآن و پیامبر  صلی الله علیه وآله نیست؟

3ـ پیامبر  صلی الله علیه وآله چه مطالبی را در آن احادیث بیان کرده بودند که ابوبکر به سرعت آنها را از بین برد؟

 

پیش بینی پیامبر صلی الله علیه وآله از وقوع جنگ جمل

ابن أبی شیبه چنین می نویسد:

37785 حدثنا وَکِیعٌ عن عِصَامِ بن قُدَامَةَ عن عِکْرِمَةَ عَنِ بن عَبَّاسٍ قال قال رسول اللهِ صلى الله علیه وسلم أَیَّتُکُنَّ صَاحِبَةُ الْجَمَلِ الأَدْبَبِ یُقْتَلُ حَوْلَهَا قَتْلَى کَثِیرَةٌ تَنْجُو بعد ما کَادَتْ .زز

امام صادق از نگاه اهل سنت(5)

عبدالله بن اسعد یافعی از علمای قرن هشتم هجری در بیانی شیوا راجع به امام ششم می‌نویسد:

سلالة النبوّة، و معدن الفتوة، ابوعبدالله جعفر الصادق ابن ابی جعفر محمد الباقر ابن زین‌العابدین علی بن الحسین الهاشمی العلوی، فهو علویّ الاب، بکریّ الامّ، ولد سنة ثمانین فی المدینة، و فیها توفی، و دفن بالبقیع فی قبر فیه ابوه محمد الباقر، و جده زین‌العابدین، و عمّ جده الحسن بن علی(ع) اکرم بذلک، و ماجمع من الاشراف الکرام، اولی المناقب. و إنما لُقّب بالصادق لصدقه فی مقالته، و له کلام نفیس فی علوم التوحید و غیرها، و قد الّف تلمیذه جابر بن حیان الصوفی کتاباً یشتمل علی الف ورقة یتضمن رسائله، و هی خمسمأة رسالة.

 

فرزند پیامبر، معدن جوان‌مردی، ابوعبدالله جعفر صادق، فرزند محمد باقر، در سال 80 در مدینه به دنیا آمد و در همان‌جا از دنیا رفت و در قبرستان بقیع در کنار پدرش محمد باقر، پدر بزرگش زین‌العابدین و عموی پدر بزرگش، حسن بن علی(علیهم السلام)، و بزرگان دیگر به خاک سپرده شد. به خاطر راستی در گفتار ایشان را «صادق» لقب داده‌اند. سخنان ارزشمندی در علوم توحید و غیر توحید دارد. شاگرد او جابر بن حیّان کتابی را تألیف کرده است که هزار برگ دارد و رساله‌های حضرت صادق را که پانصد رساله می‌شود در آن گردآوری کرده است.

مراة الجنان ، ص238

امام صادق از نگاه اهل سنت(4)

مفتی حجاز و فقیه شافعی ابن حجر هیتمی چنین می نویسد:

أفضلهم و أکملهم جعفر الصادق و من ثم کان خلیفته (ای الباقر) و وصیه و نقل الناس عنه من العلوم ما سارت به الرکبان و انتشر صیته فی جمیع البلدان روی عنه الأئمة الأکابر .

او در صواعق می‏نویسد: «فاضل ترین و کامل تیرن فرزندان امام باقر علیه‏السلام جعفر صادق است و لذا جانشین و وصی او بود مردم به اندازه‏ای از وی نقل علوم کردند که در تمام نقاط دنیا منتشر شده و شهرتش سرتاسر جهان را فرا گرفت

 

 الصواعق المحرقة، ص 177.

امام صادق از نگاه اهل سنت(3)

حافظ ابو نعیم در حلیه الاولیا می نویسد: و منهم الامام الناطق و الزمام السابق, ابو عبد الله جعفر بن محمد الصادق, اقبل على العباده و الخضوع و آثر العزله و الخشوع و نهى عن الریاسه و الجموع

 

و یکى از آن بزرگان امام به حق ناطق و پیشواى جاودانه جعفر بن محمد الصادق است. او بر عبادت و بندگى و پارسائى چنان اقبال کرد که از دنیا و ریاست دنیا بکلى چشم پوشید و خشوع و فروتنى را برنامه خود قرار داد.

حلیه الاولیإ ج 3 ص 192

 

امام صادق از نگاه اهل سنت(2)

 

ذهبی در مورد امام صادق چنین می نویسد:

مناقب جعفر کثیرة و کان یصلح للخلافة لسؤدده و فضله و علمه و شرفه رضی الله عنه.

 

ویژگی‌ها و فضائل جعفر بن محمد زیاد است و به خاطر آن بزرگواری و سیادت و فضل و علم و شرفش، صلاحیت خلافت بر مسلمین را داشت.

 

تاریخ الإسلام للذهبی، ج۹، ص۹۳

امام صادق از نگاه اهل سنت(1)

ابن خلکان از علمای شافعی اهل سنت در کتاب وفیات الأعیان درباره امام صادق اینگونه می نویسد:

لقب بالصادق لصدقه فی مقالته و فضله أشهر من أن یذکر.

 

امام صادق (علیه السلام) بخاطر صداقتش بود که ملقب به صادق شد، فضائل امام صادق (علیه السلام) فراتر از این است که بتوان به زبان آورد.

 

وفیات الأعیان ابن خلکان، ج1، ص327

ابوحنیفه جاروکش امام صادق

امام ابو حنیفه، مفتی اعظم اهل سنت، همواره به زیارت امام صادق علیه السلام می‌رفته و همیشه از قبر آن حضرت طلب یاری می‌کرده است...