آیات بسیار زیادی از قرآن کریم به مساله مهدویت و مهدی باوری اختصاص دارد.
از جمله آیاتی که به بحث مهدویت مربوط است، آیه شریفه: {هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ} [التوبة: 33] می باشد.
بر پایه برخی روایات، حضرت معصومه علیها السلام دارای مقام شفاعت است. به نظر می آید روایات بخش پیشین که ثواب زیارت این بانو را بهشت قرار می داند، می تواند موید این مطلب باشد بدان معنا که شفاعت این بانوی گرانقدر براى زائران عارف خود موجب ورود آنان به بهشت خواهد شد.
بهشت پاداش زائران حضرت معصومه علیها السلام
بر اساس دستهای از روایات، کسی که حضرت معصومه علیها السلام را با معرفت زیارت کند، بهشت پاداش اوست. جالب آنکه مطابق برخی از این احادیث، زائر این بانو، نه تنها استحقاق جنت را دارد بلکه بهشت بر او واجب می شود...
طبری پیرامون مخالفت سعد بن عباده از بیعت با ابوبکر چنین می نویسد:
قلت لأبی بکر ابسط یدک أبایعک فبسط یده فبایعته وبایعه المهاجرون وبایعه الأنصار ثم نزونا على سعد حتى قال قائلهم قتلتم سعد بن عبادة فقلت قتل الله سعدا وإنا والله ما وجدنا أمرا هو أقوى من مبایعة أبی بکر خشینا إن فارقنا القوم ولم تکن بیعة أن یحدثوا بعدنا بیعة فإما أن نتابعهم على ما نرضى أو نخالفهم فیکون فساد.
حسان شاعر معروف صدر اسلام، نارضایتی خود را از خلافت ابوبکر در قالب شعر می‌سراید
که در تفسیرفخر رازی و تفسیر غرائب القرآن چنین ذکر شده است:
وأما الشعر فقول حسان :
ابن الوردی پیرامون عدم بعیت جمعی از بنی هشام و جمعی از صحابه می نویسد:
خلا جماعة من بنی هاشم ، والزبیر ، وعتبة بن أبی لهب ، وخالد بن سعید بن العاص ، والمقداد بن عمرو ، وسلمان الفارسی ، وأبو ذر ، وعمار بن یاسر ، والبراء بن عازب ، وأبی بن کعب ، وأبو سفیان من بنی أمیة ؛ ومالوا مع علی رضی اللَّهِ عنهم.
عینی در این مورد می نویسد:
وفی
صلاة عیسى خلف رجل من هذه الأمّة مع کونه فی آخر الزمان وقرب قیام الساعة دلالة للصحیح
من الأقوال أنّ الأرض لا تخلو عن قائم للّه بحجّة.
ابا علی خلال، از علمای بزرگ اهل سنت از جمله کسانی است که به قبر موسی بن جعفر علیهماالسلام توسل جسته است چنانچه خطیب بغدادی و ابن جوزی با سند صحیح می نویسند:
اخبرنا احمد بن جعفر بن حمدان القطیعی قال
:سمعت الحسن بن ابراهیم الخلاّل یقول : ما اهمّنی امر، فقصدت قبر موسی بن جعفر
(علیه السلام) . فتوسلت به إلا سهل الله لی ما احب
.
یوسف بن اسماعیل نبهانی از علمای اهل سنت پیرامون آن حضرت می نویسد:
موسی الکاظم أحد أعیان اکابر الائمة من ساداتنا آل البیت الکرام هداة الاسلام رضی الله عنهم أجمعین ونفعنا ببرکاتهم و أماتنا علی حبهم وحب جدهم الأعظم صلی الله علیه وسلم
.
احمد بن یوسف قرمانی می نویسد:
هو الامام الکبیر القدر، الأوحد، الحجة، الساهر لیله قائما، القاطع نهاره صائما، المسمی لفرط حلمه وتجاوزه عن المعتدین کاظما. هوالمعروف عند أهل العراق بباب الحوائج، لأنه ما خاب المتوسل به فی قضاء حجاة قط
.
