رسول خدا صلی الله علیه و آله عمر را دشمن خدا خطاب می کند

یکی از مصیبت هایی که در تاریخ اسلام رخ داده و از پیشانی مدعیان طرفداری از خلفاء به هیچ عنوان پاک نخواهد شد، قضیه طلب دوات و قلم توسط رسول خدا صلی الله علیه و آله می باشد که عمر بن خطاب (علیه من الله ما یستحق) با بی ادب و جسارت کامل نسبت هذیان را به آن حضرت داد و مانع شد تا ایشان نوشته خود را بنویسند و با انجام دعوا و درگیری نزد آن حضرت، رسول مهر و رحمت را خشمگین کرد و به هدف خود رسید.

 

اما نکته ای که قابل تامل است، این است که پیامبر اکرم، عمر را یکی از دشمنان خدا معرفی می کند.

 

سلیم بن قیس هلالی رضوان الله تعالی علیه در کتاب معتبر «اسرار آل محمد علیهم السلام» از قول سلمان رحمة الله علیه چنین می نویسد:

 

بعد از آنکه آن مرد (عمر) آن سخن را گفت و پیامبر صلى اللَّه علیه و آله غضبناک شد و «کتف» را رها کرد، از امیر المؤمنین علیه السّلام شنیدم که فرمود: «آیا از پیامبر صلى اللَّه علیه و آله نپرسیم چه مطلبى مى‏ خواست در کتف بنویسد که اگر آن را مى‏ نوشت احدى گمراه نمى‏ شد و دو نفر هم اختلاف نمى‏ کردند»؟

 

سلمان می گوید: من سکوت کردم تا کسانى که در خانه بودند برخاستند و فقط امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام باقى ماندند. من و دو رفیقم ابو ذر و مقداد هم خواستیم برخیزیم که على علیه السّلام به ما فرمود: بنشینید.

 

حضرت مى‏ خواست از پیامبر صلى اللَّه علیه و آله سؤال کند و ما هم مى‏ شنیدیم، ولى خود پیامبر صلى اللَّه علیه و آله ابتداء فرمود: «برادرم، نشنیدى دشمن خدا چه گفت؟! جبرئیل کمى قبل از این نزد من آمد و به من خبر داد که او سامرى این امّت است و رفیقش (ابو بکر) گوساله آن است، و خداوند تفرقه و اختلاف را بعد از من بر امّتم نوشته است. لذا جبرئیل به من دستور داد: بنویسم آن نوشته ‏اى را که مى‏ خواستم در کتف بنویسم و این سه نفر را بر آن شاهد بگیرم. برایم ورقه‏اى بیاورید.

 

براى حضرت ورقه ‏اى آوردند. پیامبر صلى اللَّه علیه و آله نام امامان هدایت‏ کننده بعد از خود را یکى یکى املا مى‏ فرمود و على علیه السّلام بدست خویش مى‏ نوشت.

 

همچنین فرمود: من شما را شاهد مى‏ گیرم که برادرم و وزیرم و وارثم و خلیفه‏ ام در امّتم على بن ابى طالب است و سپس حسن و بعد حسین و بعد از آنان نه نفر از فرزندان حسین‏ اند».

 

اسرار آل محمد علیهم السلام، ج 2 ص877