اقامه عزای علمای شیعه برای حضرت محسن بن علی علیهما السلام
هر ساله پس از اتمام ماه صفر، شبهات و هجمه ها نسبت به بحث هجوم به خانه حضرت زهرا سلام الله علیها و شهادت حضرت محسن سلام الله علیه شروع می شود و عموما افرادی این گونه اعمال را مرتکب می شوند که یا سر رشته در مباحت تاریخی و روایی ندارند و یا دنبال کسب شهرت هستند.
با مراجعه به تاریخ اهل بیت علیهم السلام، این مساله به خوبی روشن است که بعد از شهادت مظلومانه رسول خدا صلی الله علیه و آله، عده ای معلوم الحال و جاه طلب جنازه آن حضرت را رها و به دنبال انتخاب خلیفه بر آمدند و از آنجائی که وجود مقدس و نورانی امیرمؤمنان سلام الله علیه دست بیعت به آن اراذل و اوباش نداد، با جسارت و بی ادبی تمام به خانه آن حضرت حمله و در این بین علاوه بر مجروح ساختن میوه دل رسول خدا، صدیقه شهیده سلام الله علیها، کودک شش ماهه ای به نام محسن که رسول خدا نام او را انتخاب کرده بود سقط شد.
نکته ای که نباید مورد تغافل قرار گیرد، اقامه عزا بر آن نو گل پرپر می باشد که چند روز پس از شهادت جدش بیشتر نگذشته بود که قربانی جنایت شرور ترین و قسی ترین افراد قرار گرفت. حال با توجه به اینکه بعد از ماه صفر هجوم به خانه وحی صورت گرفته است، لازم است تا هشتم ربیع که شهادت حضرت عسکری سلام الله علیه می باشد، حرمت عزا نگه داشته شود.
قاضی عبدالجبار معتزلی از علمای متعصب اهل سنت که در قرن چهارم و پنجم می زیسته است، پیرامون اقامه عزا بر حضرت محسن سلام الله علیه توسط علمای شیعه چنین می نویسد:
«و در این زمان از جمله آنان (یعنی شیعیان) کسانی هستند مانند ابوجبله ابراهیم بن غسّان و مانند جابر متوفی، ابوالفوارس حسن بن محمد میمدی، ابوالحسین احمد بن محمدبن کمیت، ابو محمد طبری، ابوالحسن حلبی، ابویتیم رلبای، ابوالقاسم نجاری، ابوالوفا دیلمی، و ابن أبی الدیس، و خزیمة، و أبی خزیمة و ابو عبدالله محمدبن نعمان (شیخ مفید)، که اینان در مصر و رمله و صور و عکّا و عسقلان و دمشق و بغداد، و جبل السماق ساکن هستند و همگی در این سرزمین، ادعای تشیع و دوستی محمد صلی الله علیه وآله و اهل بیت او را دارند. سپس بر فاطمه و بر فرزندش محسن که عقیده دارند عمر او را کشته است گریه می‌کنن
تثبیت دلائل النبوة، ج2ص594 و 595
