شادی معاویه پس از شهادت امام حسن علیه السلام بر اساس منابع اهل سنت

 

معاویة بن أبی سفیان که در نصب و عداوت با خاندان اهل بیت علیهم السلام زبانزد همه می باشد، در جریان شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام اظهار شادمانی کرد.

 

در این نوشته مختصر فقط به نظر ابن خلکان، از استوانه های علمی اهل سنت اشاره می کنیم:

 

هنگامی که خبر وفات [شهادت امام] حسن (ع) به معاویه رسید،صدای تکبیرش از کاخ خضراء شنیده شد. پس اهل شام نیز به تبعیت از او تکبیر گفتند. فاخته همسر معاویه به او گفت : چشمت روشن ای امیر المومنین،چه باعث شد تا تکبیر بگویی؟ معاویه گفت : حسن از دنیا رفت. فاخته گفت : آیا به خاطر فوت پسر فاطمه تکبیر می گویی؟ معاویه گفت: به خدا سوگند به خاطر شادمانی از مرگ او تکبیر نگفتم اما خیالم راحت شد.

 

ابن عباس در شام بود و بر معاویه وارد شد. معاویه گفت: ای ابن عباس، آیا می دانی برای خانواده ات چه اتفاقی افتاده است؟ ابن عباس گفت: نمی دانم چه اتفاقی افتاده است اما تو را شاد و خندان می بینم و خبر تکبیر گفتن و سجده ی تو به من رسیده است.

معاویه گفت : حسن از دنیا رفت. ابن عباس گفت: خدا ابو محمد (کنیه امام حسن علیه السلام) را رحمت کند ـ این جمله را سه بار گفت‌ـ سوگند به خدا که اى معاویه، بدن او قبر تو را نخواهد بست و کم شدن عمر او، بر عمر تو نخواهد افزود، اگر ما به امام حسن [علیه السلام] ملحق شویم، به پیشواى پرهیزگاران و انگشتر پیامبران ملحق شده‌ایم و خداوند این دورى را جبران و این اندوه را تسکین خواهد داد؛ و پس از آن خداوند براى ما جانشین انتخاب خواهد کرد.

 

وفیات الاعیان، ج2، ص66-67