مرحوم شیخ صدوق رحمه الله می نویسد:
ثم قام عمار بن یاسر فقال : یا أبا بکر لا تجعل لنفسک حقا جعله الله عز وجل
لغیرک ، ولا تکن أول من عصى رسول الله صلى الله علیه وآله وخالفه فی أهل بیته واردد
الحق إلى أهله تخف ظهرک وتقل وزرک وتلقى رسول الله صلى الله علیه وآله وهو عنک راض
، ثم یصیر إلى الرحمن فیحاسبک بعملک ویسألک عما فعلت .
سپس عمّار یاسر برخاست و گفت: اى ابو بکر! براى خود حقى را قرار مده که خدا
آن را به غیر تو داده است و نخستین کسى مباش که پیامبر خدا (ص) را نافرمانى کرد و در
باره خاندان او به مخالفت برخاست و حق را به اهل آن برگردان تا بار تو سبک شود و وبال
تو کم گردد و در حالى با پیامبر ملاقات کنى که او از تو راضى است، سپس به سوى خداوند
رحمان بازگردى، و او تو را مطابق عملت محاسبه کند و از آنچه کردهاى از تو بپرسد.
الخصال، ص 464