عبد الله البخاری از محققین سلفی معاصر می نویسد :
تحدث
الألوسی فی هذه المسألة فذکر أن العلماء اختلفوا فی إکفارهم فذهبت جمهرة
من العلماء إلى إکفارهم، وقالت طائفة آخری بعدم التکفیر .....
البخاری،عبد
الله،جهود أبی الثناء الألوسی فی الرد على الرافضة، ص643، دار النشر: دار
إبن عفان – القاهرة/الجیزة ،الطبعة: الأولى، 1420 – 1999.
محمد بن ابی العز دمشقی (عالم اهل سنت): معاویه امیرالمومنین علیه السلام را سب می کرد [مصادر اهل سنت]
معاویة بن ابی سفیان لعنة الله علیه از جسورترین افراد در دشمنی با خاندان وحی بود، تا جایی که امام امیرالمومنین علیه السلام را سب می کرد، "محمد بن ابی العز" از علمای بزرگ اهل سنت پس از تعریف و تمجید از معاویه لعنه الله این واقعه تلخ را چنین می نویسد:
واول ملوک الاسلام معاویة، وهو خیر ملوکهم و افضلهم، لانه صحابی، وابن صحابی، ولان سیرته سیرة حسنة، الا انه یلام لانه اقر، یسب علیا
شیخ الوهابیین ابن تیمیه حرانی کذاب در جای جای تالیفات خود بی حیایی را از حد گذرانده و دروغ های شاخداری را به پیروان اهل بیت علیهم السلام نسبت می دهد، در این مطلب یکی دیگر از دروغ های این ناصبی ملعون را به نمایش می گذاریم
ناصبی کذاب در کتاب منهاج السنة (منهاج البدعة) می نویسد:
وَکَذَلِکَ الرَّافِضَةُ غَلَوْا فِی الرُّسُلِ، بَلْ فِی الْأَئِمَّةِ، حَتَّى اتَّخَذُوهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ، فَتَرَکُوا عِبَادَةَ اللَّهِ...فَتَجِدُهُمْ یُعَطِّلُونَ الْمَسَاجِدَ الَّتِی أَمَرَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ، فَلَا یُصَلُّونَ فِیهَا جُمْعَةً وَلَا جَمَاعَةً، وَلَیْسَ لَهَا عِنْدَهُمْ کَبِیرُ حُرْمَةٍ، وَإِنْ صَلَّوْا فِیهَا صَلَّوْا فِیهَا وُحْدَانًا، وَیُعَظِّمُونَ الْمَشَاهِدَ الْمَبْنِیَّةَ عَلَى الْقُبُورِ فَیَعْکُفُونَ عَلَیْهَا مُشَابَهَةً لِلْمُشْرِکِینَ، وَیَحُجُّونَ إِلَیْهَا کَمَا یَحُجُّ الْحَاجُّ إِلَى الْبَیْتِ الْعَتِیقِ
رافضه (شیعیان) به غلو روی آورده، عبادت و پرستش خداوند را رها کرده و به پرستش پیامبران و ائمه (علیهم السلام) پرداخته اند، آنها مساجد را تعطیل کرده، نه در آنجا نماز جماعت می خوانند و نه نماز جمعه، بلکه به جای مساجد، به حرم ها رفته و همچون مشرکان آنجا معتکف می شوند، شیعیان احرام بسته به حرم ائمه (علیهم السلام) می روند، همان گونه که حاجیان احرام بسته و برای حج به سوی کعبه می روند
منهاج السنة النبویة.ج1 ص474.ط جامعة الامام محمد بن سعود الاسلامیة
مخالفین شیعه به علت دوری از معارف اهل بیت علیهم السلام به انحرافات شدیدی دچار گشته اند، تا جایی که با صدور فتاوای بسیار شنیع و زننده مورد تمسخر ادیان و مذاهب مختلف قرار گرفته اند، در این مطلب یکی دیگر از انحرافاتی که "محمد بن اسماعیل بخاری" صاحب صحیح بخاری از بزرگترین علمای اهل سنت به آن مبتلا گشته را بیان می کنیم
بخاری در فتوایی عجیب مدعی است که اگر کسی العیاذ بالله استمناء (خود ارضایی) نمود، روزه اش باطل نمی شود:
واذ قلنا بإباحة المباشرئ و التقبیل فلا فرق حینئذ بین أن یمنی أو لا إذ أن المباشرة مظنة الإنزال وجاء الشرع بإباحتها دون تفریق. ولذا أورد البخاری أثر جابر بن یزید للدلالة علی أن الإمناء بسبب الشهوة لا ینقض الصوم، ولا فرق فی الحکم بین النظر و المباشرة فی کونهما سببا فی الإمناء اذ کلاهما مثار للشهوة المؤدیة الی الإنزال، والله اعلم. والی ما ذهب البخاری ذهب إلیه ابن حزم
برخی از صحابه و تابعین ناصبی بودند [مصادر اهل سنت]
وَخَلَفَ مُعَاوِیَةَ خَلْقٌ کَثِیْرٌ یُحِبُّوْنَهُ وَیَتَغَالُوْنَ فِیْهِ، وَیُفَضِّلُوْنَهُ، إِمَّا قَدْ مَلَکَهُم بِالکَرَمِ وَالحِلْمِ وَالعَطَاءِ، وَإِمَّا قَدْ وُلِدُوا فِی الشَّامِ عَلَى حُبِّهِ، وَتَرَبَّى أَوْلاَدُهُمْ عَلَى ذَلِکَ، وَفِیْهِمْ جَمَاعَةٌ یَسِیْرَةٌ مِنَ الصَّحَابَةِ، وَعَدَدٌ کَثِیْرٌ مِنَ التَّابِعِیْنَ وَالفُضَلاَءِ، وَحَارَبُوا مَعَهُ أَهْلَ العِرَاقِ، وَنَشَؤُوا عَلَى النَّصْبِ نَعُوْذُ بِاللهِ مِنَ الهَوَى
معاویه مردم زیادی را بر جای گذاشت که او را دوست داشته و در مورد او غلو می کردند و او را برتری می دادند که یا به خاطر کرم او بود و یا به خاطر بردباری او، و یا به خاطر بخشش های معاویه بود و یا به این جهت بود که در شام متولد و بر اساس محبت او تربیت یافته بودند و در بین این گروه، گروه کمی از صحابه و جمعیت زیادی از تابعین و اهل فضل بودند که همراه او با اهل عراق جنگیده و بر روش نصب پرورش یافته بودند، از هوای نفس به خدا پناه می بریم
سیر اعلام النبلاء.ج3 ص128.ط موسسة الرسالة
از این اعتراف شمس الدین ذهبی به خوبی روشن می شود که برخی از صحابه و بسیاری از تابعین تابعین ناصبی یعنی امام امیرالمومنین علیه السلام بودند
معاویه و تجارت بت [مصادر اهل سنت]
محمد بن جریر طبری در کتاب "تهذیب الآثار" با سند صحیح چنین نقل می کند:
وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ ، قَالَ : حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ ، قَالَ : حَدَّثَنَا سُفْیَانُ , عَنِ الأَعْمَشِ , عَنْ أَبِی وَائِلٍ ، قَالَ : کُنْتُ مَعَ مَسْرُوقٍ بِالسِّلْسِلَةِ ، فَمَرَّتْ عَلَیْهِ سَفِینَةٌ فِیهَا أَصْنَامُ ذَهَبٍ وَفِضَّةٍ ، بَعَثَ بِهَا مُعَاوِیَةُ إِلَى الْهِنْدِ تُبَاعُ ، فَقَالَ مَسْرُوقٌ: لَوْ أَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقْتُلُونِی لَغَرَّقْتُهَا ، وَلَکِنِّی أَخْشَى الْفِتْنَةَ
ابی وائل گفت: به همراه مسروق در سلسله بودم، در همین حین کشتی ای از کنار او عبور نمود که در آن بتهایی از طلا و نقره بود، که معاویه آنها را برای فروش به هند فرستاده بود، پس مسروق گفت: اگر می دانستم که آنها مرا خواهند کشت آن را غرق می نمودم، ولی من از فتنه می ترسم
تهذیب الآثار.ج1 ص241.ط مطبعة المدنی
عَنْ عُبَیْدِ بْنِ حُنَیْنٍ، قَالَ: بَیْنَا أَنَا جَالِسٌ إِذْ جَاءَنِی قَتَادَةُ بْنُ النُّعْمَانِ، فَقَالَ لِی: انْطَلَقْ بِنَا یَا ابْنَ حُنَیْنٍ إِلَى أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ، فَإِنِّی قَدْ أُخْبِرْتُ أَنَّهُ قَدِ اشْتَکَى، فَانْطَلَقْنَا عَلَى أَبِی سَعِیدٍ فَوَجَدْنَاهُ مُسْتَلْقِیًا رَافِعًا رِجْلَهُ الْیُمْنَى عَلَى الْیُسْرَى، فَسَلَّمْنَا وَجَلَسْنَا، فَرَفَعَ قَتَادَةُ بْنُ النُّعْمَانِ یَدَهُ إِلَى رِجْلِ أَبِی سَعِیدٍ فَقَرَصَهَا قَرْصَةً شَدِیدَةً، فَقَالَ أَبُو سَعِیدٍ: سُبْحَانَ اللهِ یَا ابْنَ آدَمَ لَقَدْ أَوْجَعَنِی، فَقَالَ لَهُ: ذَلِکَ أَرَدْتُ، فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: " إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ لَمَّا قَضَى خَلْقَهُ اسْتَلْقَى فَوَضَعَ إِحْدَى رِجْلَیْهِ عَلَى الْأُخْرَى، وَقَالَ: لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِی أَنْ یَفْعَلَ هَذَا فَقَالَ أَبُو سَعِیدٍ: لَا جَرَمَ، وَاللهِ لَا أَفْعَلُهُ أَبَدًا
حصنی دمشقی (عالم اهل سنت): ابن تیمیه زندیق مطلق است [مصادر اهل سنت]
از جمله علمای بزرگ و مشهور اهل سنت که در برابر شیخ الوهابیین ابن تیمیه حرانی _لعنه الله_ موضع گیری کرده، حصنی دمشقی شافعی است
تهدید
عمر بن الخطاب به هجوم به خانه ی وحی و به آتش کشیدن آن بر اهلش، امری است
مسلم و قطعی که در روایات و اخبار معتبره ی مخالفین شیعه نیز وارد شده
است. حتی بر اساس آن اخبار و روایات ثابت می شود که این تهدید عملی شده و
به وقوع نیز پیوسته است.
مساله ی تهدید به قدری واضح و
آشکار بوده است که حتی در شعر یکی از شعرای بزرگ و معتبر اهل سنت یعنی
«حافظ ابراهیم» معروف به «شاعر نیل» نیز وارد شده است و عجیب آن که وی این
حقیقت تاریخی را به عنوان فضیلتی برای «عمر بن الخطاب» برشمرده است !
پیش گوئی رسول خدا(ص) از مصائب حضرت زهرا (س) [مصادر شیعه]
شیخ طوسی رضوان الله علیه در کتاب الامالی این روایت را نقل کرده است
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَیْهِ، قَالَ: حَدَّثَنِی أَبِی، قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ، قَالَ: حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِی عُمَیْرٍ، عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ، عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ، عَنْ عِکْرِمَةَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ، قَالَ: لَمَّا حَضَرَتْ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) الْوَفَاةُ بَکَى حَتَّى بَلَّتْ دُمُوعُهُ لِحْیَتَهُ، فَقِیلَ لَهُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، مَا یُبْکِیکَ فَقَالَ ... کَأَنِّی بِفَاطِمَةَ ابْنَتِی وَ قَدْ ظُلِمَتْ بَعْدِی وَ هِیَ تُنَادِی یَا أَبَتَاهْ، یَا أَبَتَاهْ فَلَا یُعِینُهَا أَحَدٌ مِنْ أُمَّتِی
