احمد بن حنبل این روایت را با سند صحیح از عبدالله بن بریده نقل می کند:
حَدَّثَنَا زَیْدُ بْنُ الْحُبَابِ، حَدَّثَنِی حُسَیْنٌ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ بُرَیْدَةَ قَالَ: دَخَلْتُ أَنَا وَأَبِی عَلَى مُعَاوِیَةَ فَأَجْلَسَنَا عَلَى الْفُرُشِ، ثُمَّ أُتِینَا بِالطَّعَامِ فَأَکَلْنَا، ثُمَّ " أُتِینَا بِالشَّرَابِ فَشَرِبَ مُعَاوِیَةُ، ثُمَّ نَاوَلَ أَبِی، ثُمَّ قَالَ: مَا شَرِبْتُهُ مُنْذُ حَرَّمَهُ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ " ثُمَّ قَالَ مُعَاوِیَةُ: کُنْتُ أَجْمَلَ شَبَابِ قُرَیْشٍ وَأَجْوَدَهُ ثَغْرًا، وَمَا شَیْءٌ کُنْتُ أَجِدُ لَهُ لَذَّةً کَمَا کُنْتُ أَجِدُهُ وَأَنَا شَابٌّ غَیْرُ اللَّبَنِ، أَوْ إِنْسَانٍ حَسَنِ الْحَدِیثِ یُحَدِّثُنِی
عبدالله بن بریده می گوید: من و پدرم نزد معاویه رفتیم او دستور داد طعام آوردند میل کردیم سپس مشروب آوردند و معاویه تناول کرد و به پدرم نیز تعارف و تقدیم کرد. پدرم گفت: از آن روزی که پیامبر اکرم(ص) آن را حرام کرده من آن را نیاشامیدم