مخالفت عمدی ابوحنیفه با امام صادق به تصریح محقق سَلَفی محمد محیی الدین الاصفر

جالب آن که محقق سَلَفی «محمد محیی الدین الاصفر» در بخشی از تعلیقات خود بر کتاب «تاویل مختلف الحدیث» می نویسد :

کَانَ أَبُو حنفیة بالْمقَام الأوفى من الْعلم وَالصَّلَاح، وَیَقُول بِالرَّأْیِ وَکَانَ جَعْفَر بن مُحَمَّد -وَهُوَ جَعْفَر الصَّادِق- ینهاه عَن ذَلِک. وَلم یرجع أَبُو حنیفَة عَن الرآی.

الدینوری، ابومحمد عبد الله بن مسلم ابن قتیبة (متوفاى276هـ)، تأویل مختلف الحدیث، ص 102،تحقیق : محمد محیی الدین الأصفر، ناشر: المکتب الاسلامی - مؤسسة الإشراق، الطبعة: الطبعة الثانیة- مزیده ومنقحة 1419هـ - 1999م.

ابوحنیفه در جایگاهی والا از جهت علم و شایستگی قرار داشت و قائل به رای بود و جعفر بن محمد - و او همان جعفر صادق است - وی را از قول به رای نهی می کرد و ابو حنیفه از این دیدگاه خود برنگشت.