عبد الله بن یاسین؛ از هوسبازی و شهوت رانی تا قتل عام شیعیان!(1)

یکی از این شخصیت ها «عبد الله بن یاسین» می باشد که از فقهاء و علمای مخالفین شیعه می باشد و او را مجاهد نیز می دانند.

با مراجعه به سیره ی او به مواردی برخورد می کنیم که نقل آن ها برای شناخت چهره ی حقیقی وی مهم به نظر می رسد.

وَکَانَ أَبُو بکر بن عمر رجلا صَالحا ورعا فَجعل على مقدمته ابْن عَمه یُوسُف بن تاشفین اللمتونی ثمَّ سَار حَتَّى انْتهى إِلَى بِلَاد السوس فغزا جزولة من قبائلها وَفتح مَدِینَة ماسة وتارودانت قَاعِدَة بِلَاد السوس وَکَانَ بهَا قوم من الرافضة یُقَال لَهُم البجلیة نِسْبَة إِلَى عَلیّ بن عبد الله البَجلِیّ الرافضی کَانَ سقط إِلَى بِلَاد السوس أَیَّام قیام عبید الله الشیعی بإفریقیة فأشاع هُنَالک مَذْهَب الرافضة فتوارثوه عَنهُ جیلا بعد جیل وعضوا عَلَیْهِ فَکَانُوا لَا یرَوْنَ الْحق إِلَّا مَا فِی یدهم فَقَاتلهُمْ عبد الله بن یاسین وَأَبُو بکر بن عمر حَتَّى فتحُوا مَدِینَة تارودانت عنْوَة وَقتلُوا بهَا خلقا کثیرا وَرجع من بَقِی مِنْهُم إِلَى مَذْهَب السّنة وَالْجَمَاعَة.

وَحَازَ عبد الله بن یاسین أسلاب الْقَتْلَى مِنْهُم فَجَعلهَا فَیْئا .....

الجعفری السلاوی، شهاب الدین أبو العباس أحمد بن خالد (المتوفى 1315 هـ)، الاستقصا لأخبار دول المغرب الأقصى،ج2،ص 14، المحقق: جعفر الناصری/ محمد الناصری، الناشر: دار الکتاب - الدار البیضاء.

ابو بکر بن عمر (از اُمَرای مرابطین) انسانی صالح بود و یوسف بن تاشفین را جلودار لشکرش قرار داد و سپس حرکت کرد تا این که به سرزمین سوس رسید و و با قبائل جزولة جنگید و شهر ماسة و تارودانت ، پایگاه سرزمین سوس، را فتح کرد و در آن جا گروهی از رافضه بودند که به آن ها به دلیل انتساب به علی بن عبد الله بن بجلی رافضی که در ایام قیام عبید الله شیعه در آفریقا به سرزمین سوس آمده بود و در نتیجه مذهب رافضه آن جا منتشر شده بود بجلیه گفته می شد که آن ها این مذهب را نسل در نسل از وی به ارث برده بودند و آن را با چنگ و دندان حفظ کرده بودند و فقط خود را حق می دانستند.بنا بر این عبد الله بن یاسین و ابوبکر بن عمر لمتونی با آن ها جنگیدند تا این که شهر تارودانت را با زور و خشونت فتح کردند و تعداد بسیار زیادی را در آن کشتند و افرادی از آنان که زنده ماندند به مذهب اهل سنت و جماعت بازگشتند.

عبد الله بن یاسین اموال بازمانده از کشته شدگان را جمع آوری کرد و آن ها را به منزله ی فیء قرار داد .....

محمد بن عبد الرحمن المغراوی (از علمای معاصر مخالفین شیعه) پس از نقل آدم کشی عبد الله بن یاسین می نویسد :

وهکذا الرافضة مثل الذباب لا یترکون مکانا إلا دخلوه. فجزى الله هذا القائد خیرا إذ أبادهم وأراح المسلمین من شرهم.

المغراوی، أبو سهل محمد بن عبد الرحمن، موسوعة مواقف السلف فی العقیدة والمنهج والتربیة،ج6، ص 201، الناشر: المکتبة الإسلامیة للنشر والتوزیع، القاهرة - مصر، النبلاء للکتاب، مراکش - المغرب، الطبعة: الأولى.