جواز لعن مخالفین و برائت از اهل سنت عمری توسط آیت آلله خویی
آیت الله العظمی خویی رحمت الله علیه می‌فرمایند:
انه ثبت فی الروایات والادعیة والزیارات جواز لعن المخالفین، ووجوب البراءة منهم، واکثار السب علیهم واتهامهم، والوقیعة فیهم ای غیبتهم، لانهم من اهل البدع والریب . بل لا شبهة فی کفرهم، لان انکار الولایة والائمة (علیهم السلام) حتى الواحد منهم والاعتقاد بخلافة غیرهم، وبالعقائد الخرافیة کالجبر ونحوه یوجب الکفر والزندقة، وتدل علیه الاخبار المتواترة الظاهرة فی کفر منکر الولایة وکفر المعتقد بالعقائد المذکورة وما یشبهها من الضلالات.
از متن روایات و ادعیه و زیارات، جواز لعن مخالفین (اهل سنت عمری) ثابت می‌شود. همچنین برائت از آنان و زیاد سب نمودن آنها و نیز بدگویی از این جماعت، به حکم روایات، واجب است. بلکه هیچ شکی در کفر آنان وجود ندارد، همانا انکار ولایت و ائمه علیهم السلام حتی انکار یکی از آنان، اعتقاد به خلافت دیگران و اعتقاد به جبر و خرافات موجب کفر و بی‌دینی می‌شود و روایات و اخبار متواتری در کفر منکر ولایت و کفر معتقدین به عقاید ذکر شده وجود دارد و هیچ شک و شبهه‌ای در گمراهی آنان نیست.
مصباح الفقاهة، تالیف آیت الله خویی، جلد ۱، صفحه ۳۲۳
