توهین عایشه به حضرت ام المومنین خدیجه سلام الله علیها و عصبانیت و پاسخ کوبنده پیامبر
ابن عبد البر از علمای بزرگ اهل سنت عمری روایت کرده است:
وحَدَّثَنَا أَبِی، حَدَّثَنَا وَکِیعٌ، عَنْ هِشَامٍ، عَنْ أَبِیهِ، عن عبد الله بن جعفر، عن علی، قال: قال النبی صلى الله علیه وسلم: خَیْرُ نِسَائِهَا خَدِیجَةُ وَخَیْرُ نِسَائِهَا مَرْیَمُ. أَنْبَأَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ خَلِیفَةَ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ، حَدَّثَنَا أَبُو بَکْرٍ مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ الْبَغْدَادِیُّ بِمَکَّةَ، حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ الصُّوفِیُّ، حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مُجَالِدٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِی عَنْ مُجَالِدٍ، عَنِ الشَّعْبِیِّ، عَنْ مَسْرُوقٍ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لا یَکَادُ یَخْرُجُ مِنَ الْبَیْتِ حَتَّى یَذْکُرَ خَدِیجَةَ فَیُحْسِنُ الثَّنَاءَ علیها، فذکرها یوما مِنَ الأَیَّامِ فَأَدْرَکَتْنِی الْغَیْرَةُ، فَقُلْتُ: هَلْ کَانَتْ إِلا عَجُوزًا، فَقَدْ أَبْدَلَکَ اللَّهُ خَیْرًا مِنْهَا، فَغَضِبَ حَتَّى اهْتَزَّ مُقَدَّمُ شَعْرِهِ مِنَ الْغَضَبِ، ثُمَّ قَالَ: لا وَاللَّهِ، مَا أَبْدَلَنِی اللَّهُ خَیْرًا مِنْهَا، آمَنَتْ [بِی] إِذْ کَفَرَ النَّاسُ، وَصَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی النَّاسُ، وَوَاسَتْنِی فِی مَالِهَا إِذْ حَرَمَنِی النَّاسُ، وَرَزَقَنِی اللَّهُ مِنْهَا أَوْلادًا إِذْ حَرَمَنِی أَوْلادَ النِّسَاءِ.
عایشه گفت: هر وقت پیغمبر می‌خواست از خانه بیرون برود به یاد خدیجه بود و از خدیجه تعریف می‌کرد. یک روزی خیلی از خدیجه یاد کرد، حس حسادتم به جوش آمد و گفتم: آیا خدیجه یک پیرزنی بیشتر بود که این همه از او تعریف می‌کنی؟! خدا بهتر از او را به تو داده است! پیامبر به قدری غضبناک شد که موهای جلوی سرشان از شدت غضب راست شد! و فرمود: قسم به خدا، خدای عالم بهتر از خدیجه نصیب من نکرده است، او به من ایمان آورد آن زمانی که مردم به من کفر ورزیدند او مرا تصدیق کرد آن وقتی که مردم تکذیبم کردند و تمام اموالش را در اختیار من گذاشت آن وقتی که مردم مرا محرومم کردند و خدای عالم اولادی از او به من داد و از فرزندان دیگر زنان مرا محروم کرد.
الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تالیف ابن عبد البر، جلد ۴، صفحه ۱۸۲۳ـ۱۸۲۴
