قسم به ضلالت و تاریکی عمر و قسم به نور حضرت مهدی عج

علی بن ابراهیم قمی رضوان الله علیه عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:

اخبرنا احمد بن إدریس قال: حدثنا محمد بن عبدالجبار عن ابن ابی عمیر عن حماد بن عثمان عن محمد بن مسلم قال سألت ابا جعفر (علیه السلام) عن قول الله عزوجل «واللیل إذا یغشى» قال اللیل فی هذا الموضع الثانی غشی امیر المؤمنین فی دولته التی جرت له علیه وامیر المؤمنین (علیه السلام) یصبر فی دولتهم حتى تنقضی، قال: «والنهار إذا تجلى» قال النهار هو القائم (علیه السلام) منا اهل البیت، إذا قام غلب دولته الباطل والقرآن ضرب فیه الامثال للناس وخاطب الله نبیه به ونحن، فلیس یعلمه غیرنا.

محمد بن مسلم گوید: از امام باقر علیه السلام در مورد تفسیر آیه «سوگند به شب آن گاه که همه جا را در پرده ی سیاه بپوشاند، و سوگند به روز، هنگامی که جهان را روشن سازد.» (سوره لیل، آیات ۲-۳) پرسیدم. فرمودند: شب در این جا دومی (عمر بن خطاب لعنه الله) است که پرده سیاهش را در دولتش که برایش فراهم آمد؛ بر امیر المومنین علیه السلام قرار داد و امیر المومنین علیه السلام در دولت آنها صبر میکند تا وقتی که به پایان رسد؛ و اما روز همان قائم از ما اهل بیت است که هر گاه به پاخیزد؛ دولت او بر باطل غالب شود و در قرآن مثل‌هایی برای مردم آورده شده و خداوند آن را به پیغمبرش و ما خطاب فرموده است که جز ما کسی آن را نمی‌داند.

 تفسیر القمی، جلد ۲، صفحه ۴۲۵