هواپرستی ابن الجوزی و برخورد سلیقه ای در توثیق و تضعیف روات احادیث!!
احمد محمد شاکر - عالم و محقق اهل سنت - می نویسد :
قدَّم ابن الجوزی کتابه بمقدمة قال فیها: إنه یذکر مذهبه - مذهب الإمام أحمد بن حنبل - ومذهب مخالفیه، ویکشف عن دلیل المذهبین، وإنه لا یمیل عن الإنصاف فیه، واشتد لومه على جماعة من کبار المحدِّثین "عرفوا صحیح النقل وسقیمه وصنفوا فی ذلک، فإذا جاء حدیث ضعیف یخالف مذهبهم بینوا وجه الطعن فیه وإن کان موافقًا لمذهبهم سکتوا عن الطعن فیه. وهذا ینبئ عن قلة دین وغلبة هوًى" ولیته إذ قال هذا سار على ما رسم، وتبرأ عما نبز غیره به. والمعصوم من عصمه الله.
شاکر، أحمد محمد ، جمهرة مقالات العلامة الشیخ أحمد محمد شاکر - مع أهم تعقبات الشیخ على دائرة المعارف الإسلامیة،ص 166، جمعها وأعدها واعتنى بها: عبد الرحمن بن عبد العزیز بن حماد العقل، الناشر: دار الریاض، الطبعة: الأولى، 1426 هـ - 2005 م.
ابن الجوزی در کتابش مقدمه ای آورده که در آن گفته است در مورد مذهب احمد بن حنبل و مذهب مخالفانش صحبت می کند و در آن دلایل دو مذهب را مطرح می سازد و از انصاف خارج نمی شود و در این مقدمه سرزنش وی نسبت به بزرگان محدثین که صحیح و سقیم روایات را شناخته اند و در مورد آن کتاب نوشته اند شدت گرفته است چرا که زمانی که حدیثی ضعیف می آید که با مذهبشان مخالفت می کند ، وجه ضعف آن را بیان می کنند و اگر آن حدیث موافق مذهبشان باشد نسبت به تضعیف آن سکوت می کنند و این حاکی از ضعف ایمان و غلبه ی هوای نفس می باشد و ای کاش زمانی که ابن الجوزی چنین گفت بر همین چیزی که خودش گفته بود (یعنی خارج نشدن از انصاف) می ماند و ای کاش خودش از آن چه بر دیگران عیب گرفته بود بیزاری می جست و معصوم آن کسی است که خداوند وی را معصوم بدارد.
