فتوای کفر و قتل شیعه [مصادر اهل سنت]

استفتائی از نوح الحنفی (یکی از علمای مکتب سقیفه):

س:مَا صُورَتُهُ مَا قَوْلُکُمْ - دَامَ فَضْلُکُمْ وَرَضِیَ اللَّهُ عَنْکُمْ وَنَفَعَ الْمُسْلِمِینَ بِعُلُومِکُمْ - فِی سَبَبِ وُجُوبِ مُقَاتَلَةِ الرَّوَافِضِ وَجَوَازِ قَتْلِهِمْ هُوَ الْبَغْیُ عَلَى السُّلْطَانِ أَوْ الْکُفْرِ، إذَا قُلْتُمْ بِالثَّانِی فَمَا سَبَبُ کُفْرِهِمْ وَإِذَا أَثْبَتُّمْ سَبَبَ کُفْرِهِمْ فَهَلْ تُقْبَلُ تَوْبَتُهُمْ وَإِسْلَامُهُمْ کَالْمُرْتَدِّ أَوْ لَا تُقْبَلُ کَسَابِّ النَّبِیِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ - بَلْ لَا بُدَّ مِنْ قَتْلِهِمْ...وَهَلْ یَجُوزُ اسْتِرْقَاقُ نِسَائِهِمْ وَذَرَارِیِهِمْ أَفْتُونَا مَأْجُورِینَ أَثَابَکُمْ اللَّهُ تَعَالَى الْجَنَّةَ

ج:الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ اعْلَمْ أَسْعَدَک اللَّهُ أَنَّ هَؤُلَاءِ الْکَفَرَةَ وَالْبُغَاةَ الْفَجَرَةَ جَمَعُوا بَیْنَ أَصْنَافِ الْکُفْرِ وَالْبَغْیِ وَالْعِنَادِ وَأَنْوَاعِ الْفِسْقِ وَالزَّنْدَقَةِ وَالْإِلْحَادِ وَمَنْ تَوَقَّفَ فِی کُفْرِهِمْ وَإِلْحَادِهِمْ ووُجُوبِ قِتَالِهِمْ وَجَوَازِ قَتْلِهِمْ فَهُوَ کَافِرٌ مِثْلُهُمْ... فَیَجِبُ قَتْلُ هَؤُلَاءِ الْأَشْرَارِ الْکُفَّارتابُوا أَوْ لَمْ یَتُوبُوا لِأَنَّهُمْ إنْ تَابُوا وَأَسْلَمُوا قُتِلُوا حَدًّا عَلَى الْمَشْهُورِ وَأُجْرِیَ عَلَیْهِمْ بَعْدَ الْقَتْلِ أَحْکَامُ الْمُسْلِمِینَ وَإِنْ بَقُوا عَلَى کُفْرِهِمْ وَعِنَادِهِمْ قُتِلُوا کُفْرًا وَأُجْرِیَ عَلَیْهِمْ بَعْدَ الْقَتْلِ أَحْکَامُ الْمُشْرِکِینَ وَلَا یَجُوزُ تَرْکُهُمْ عَلَیْهِ بِإِعْطَاءِ الْجِزْیَةِ وَلَا بِأَمَانٍ مُؤَقَّتٍ وَلَا بِأَمَانٍ مُؤَبَّدٍ نَصَّ عَلَیْهِ قَاضِی خَانْ فِی فَتَاوِیه ویَجُوزُ اسْتِرْقَاقُ نِسَائِهِمْ

سوال: فتوای شما در مورد واجب بودن قتل روافض(شیعه) چیست؟ و جواز قتل آنها به خاطر خروج بر سلطان است، یا به خاطر کفر آنها؟ و اگر گفتید وجوب کشتن آنها به خاطر کفر آنها است، پس دلیل کفر آنها چیست؟ و زمانی که کفر آنها اثبات شد آیا توبه و اسلام آنها مانند مرتد پذیرفته می شود؟... و آیا جایز است به بردگی گرفتن زنان آنها؟

جواب: قطعا آنها(روافض) هم کافر هستند هم بغی فاجر و بین کفر و بغی(سرکشی) و عناد و انواع فسق و کفر و الحاد را جمع کرده اند و هر کسی که در کفر آنها و وجوب جنگیدن با آنها و جواز کشتن آنها توقف کند خودش مثل آنها کافر است. پس واجب است کشتن این اشرار کافر چه توبه کنند و چه توبه نکنند، زیرا اگر توبه کنند و مسلمان شوند به عنوان حد کشته می شودند، و بعد از کشته شدنشان احکام مسلمین بر انها جاری می شود. و اگر بر حال کفر بمانند پس به عنوان کافر کشته می شوند و بعد از کشته شدنشان نیز احکام مشرکین بر آنها جاری می شود، و جایز نیست آنها را از گرفتن جزیه ترک (رها) کرد و امان داد، و جایز است به بردگی گرفتن زنان آنها

 

العقود الدریة فی تنقیح الفتاوى الحامدیة.ج1 ص200.ط دار الکتب العلمیة

 

شرح مطلب با وجدان های بیدار...