این مطلب را اختصاصی به محبان و ارادتمندان قوم ضاله بنی امیه تقدیم می کنیم تا در راه محبتشان نسبت به دشمنان رسول خدا(ص) جسورتر شوند، چرا که سیره نواصب از این قرار است، هر شخصی با رسول خدا(ص) و اهل بیت علیهم السلام دشمنی کند محبتش واجب، و دفاع از او یک فریضه است
بلاذری در کتاب "انساب الاشراف" می نویسد:
حَدَّثَنَا خَلَفٌ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ بن سعید عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُمْهَانَ عَنْ سَفِینَةَ مَوْلَى أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ جَالِسًا فَمَرَّ أَبُو سُفْیَانَ عَلَى بَعِیرٍ وَمَعَهُ مُعَاوِیَةُ وَأَخٌ لَهُ ، أَحَدُهُمَا یَقُودُ الْبَعِیرَ وَالآخَرُ یَسُوقُهُ،فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لَعَنَ اللَّهُ الْحَامِلُ وَالْمَحْمُولُ وَالْقَائدُ وَالسَّائِقُ
برائت در کلام امام خمینی
عضویت
طبقه بندی موضوعی
-
اهل بیت
(۶۹)-
امام صادق
(۸)
-
-
وهابیت
(۳۴) -
اهل سنت
(۶۴)-
ابوحنیفه
(۱)
-
-
خلافت
(۶) -
تبرک و توسل
(۱۰) -
خلفا
(۲۳) -
سقیفه
(۳) -
معاویه
(۷) -
تشیع
(۲۵) -
حضرت امیرالمومنین(علیه السلام)
(۱۹) -
صحابه
(۸) -
پیامبر اکرم (ص)
(۹) -
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
(۱۰) -
نساء پیامبر
(۷)
آخرین مطالب
این مطلب را اختصاصی به محبان و ارادتمندان قوم ضاله بنی امیه تقدیم می کنیم تا در راه محبتشان نسبت به دشمنان رسول خدا(ص) جسورتر شوند، چرا که سیره نواصب از این قرار است، هر شخصی با رسول خدا(ص) و اهل بیت علیهم السلام دشمنی کند محبتش واجب، و دفاع از او یک فریضه است
بزار در مسندش می نویسد:
حَدَّثَنَا السَّکَنُ بْنُ سَعِیدٍ، قَالَ: نَا عَبْدُ الصَّمَدِ، قَالَ: نَا أَبِی، وَحَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُمْهَانَ، عَنْ سَفِینَةَ، رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ جَالِسًا فَمَرَّ رَجُلٌ عَلَى بَعِیرٍ وَبَیْنَ یَدَیْهِ قَائِدٌ وَخَلْفَهُ سَائِقٌ، فَقَالَ: لَعَنَ اللَّهُ الْقَائِدَ وَالسَّائِقَ وَالرَّاکِبَ
توسل امیرالمومنین علیه السلام به پیامبر(ص) [مصادر اهل سنت]
بحث توسل ریشه در قرآن کریم و روایات فرقین (شیعه و اهل سنت) دارد، و تنها فرقه ای که بنای ناسازگاری با شرع و عقل را دارد وهابیون هستند، که توسل را شرک و به همین بهانه شیعیان و اهل سنت را تکفیر می کنند، یکی از محققین اهل سنت به نام "عبدالعزیز الکرم" دیوانی را از اشعار امیرالمومنین علیه السلام جمع آوری کرده و اذعان دارد که در این کتاب تنها اشعاری را آورده است که سند آن صحیح باشد
شکی نیست افرادی که در مدینه بوده و حتی جزو اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله [طبق تعریف اهل سنت] به شمار می رفتند؛ بر اساس منابع اهل سنت، بینشان منافق، مرتد و... وجود داشت.
باید دانست عقیده اهل سنت بر بهشتی بودن تمامی صحابه نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد.
از طرفی با مراجعه به کتب اهل سنت، در میبایم که برخی از صحابه قصد کشتن رسول خدا صلی الله علیه و آله را داشتند. حذیفه از اصحاب و خواص یاران آن حضرت، این افراد را دشمنان خدا و رسول می دانسته است
پیشگویی رسول خدا از حسادت مردم نسبت به امام علی
ثم اجهش باکیا،قال: قلت: یا رسول الله ما یبیک؟ قال:صغائن فی صدور اقوام لایبدونها لک الا من بعدی.قال : قلت: یا رسل الله فی سلامه من دینی؟ قال فی سلامه من دینک..
عینی در این مورد می نویسد:
وفی
صلاة عیسى خلف رجل من هذه الأمّة مع کونه فی آخر الزمان وقرب قیام الساعة دلالة للصحیح
من الأقوال أنّ الأرض لا تخلو عن قائم للّه بحجّة.
بخاری چنین می نویسد:
حدثنا إِسْحَاقُ
قال حدثنا بن شُمَیْلٍ أخبرنا بن عَوْنٍ عن بن سِیرِینَ عن أبی هُرَیْرَةَ قال صلى
بِنَا رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم إِحْدَى صَلَاتَیْ الْعَشِیِّ قال بن
سِیرِینَ سَمَّاهَا أبو هُرَیْرَةَ وَلَکِنْ نَسِیتُ أنا قال فَصَلَّى بِنَا
رَکْعَتَیْنِ ثُمَّ سَلَّمَ فَقَامَ إلى خَشَبَةٍ مَعْرُوضَةٍ فی
الْمَسْجِدِ فَاتَّکَأَ علیها کَأَنَّه غَضْبَانُ وَوَضَعَ یَدَهُ الْیُمْنَى على
الْیُسْرَى وَشَبَّکَ بین أَصَابِعِهِ وَوَضَعَ خَدَّهُ الْأَیْمَنَ على ظَهْرِ
کَفِّهِ الْیُسْرَى وَخَرَجَتْ السَّرَعَانُ من أَبْوَابِ الْمَسْجِدِ فَقَالُوا
قَصُرَتْ الصَّلَاةُ وفی الْقَوْمِ أبو بَکْرٍ وَعُمَرُ فَهَابَا أَنْ
یُکَلِّمَاهُ وفی الْقَوْمِ رَجُلٌ فی یَدَیْهِ طُولٌ یُقَالُ له ذُو الْیَدَیْنِ
قال یا رَسُولَ اللَّهِ أَنَسِیتَ أَمْ قَصُرَتْ الصَّلَاةُ قال لم أَنْسَ ولم
تُقْصَرْ فقال أَکَمَا یقول ذُو الْیَدَیْنِ فَقَالُوا نعم فَتَقَدَّمَ فَصَلَّى
ما تَرَکَ ثُمَّ سَلَّمَ ثُمَّ کَبَّرَ وَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ أو أَطْوَلَ
ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَکَبَّرَ ثُمَّ کَبَّرَ وَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ أو
أَطْوَلَ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَکَبَّرَ
..
آوازه خوانی زنان نزد پیامبر
بخاری در صحیح خود نقل میکند:
حدثنا أَحْمَدُ قال حدثنا ابن وَهْبٍ قال أخبرنا عَمْرٌو أَنَّ مُحَمَّدَ بن عبد الرحمن الْأَسَدِی حدثه عن عُرْوَةَ عن عَائِشَةَ قالت دخل عَلَی رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم وَعِنْدِی جَارِیتَانِ تُغَنِّیانِ بِغِنَاءِ بُعَاثَ فَاضْطَجَعَ على الْفِرَاشِ وَحَوَّلَ وَجْهَهُ وَدَخَلَ أبو بَکْرٍ فَانْتَهَرَنِی وقال مِزْمَارَةُ الشَّیطَانِ عِنْدَ النبی| فَأَقْبَلَ علیه رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم فقال دَعْهُمَا فلما غَفَلَ غَمَزْتُهُمَا فَخَرَجَتَا..
.
عبد خیر از علی علیه السلام نقل کرده که آن حضرت فرمود: من گمان داشتم باطن
(کف) پاها سزاوارتر به مسح کردن...
ذهبی در تذکرة الحفاظ چنین می نویسد:
أن الصدیق جمع الناس بعد وفاة نبیهم فقال إنکم تحدثون عن رسول الله (ص) أحادیث تختلفون فیها والناس بعدکم أشد اختلافا فلا تحدثوا عن رسول الله شیئا فمن سألکم فقولوا بیننا وبینکم کتاب الله فاستحلوا حلاله وحرموا حرامه...