اهل جمل و صفین و نهروان یاغی بودند

ابن در تائید گفتار یافعی می گوید:

قَوْلُهُ ثَبَتَ أَنَّ أَهْلَ الْجَمَلِ وَصِفِّینَ وَالنَّهْرَوَانِ بُغَاةٌ هو کما قال وَیَدُلُّ علیه حَدِیثُ عَلِیٍّ أُمِرْت بِقِتَالِ النَّاکِثِینَ وَالْقَاسِطِینَ وَالْمَارِقِینَ رَوَاهُ النَّسَائِیُّ فی الْخَصَائِصِ وَالْبَزَّارُ وَالطَّبَرَانِیُّ وَالنَّاکِثِینَ أَهْلُ الْجَمَلِ لِأَنَّهُمْ نَکَثُوا بَیْعَتَهُ وَالْقَاسِطِینَ أَهْلُ الشَّامِ لِأَنَّهُمْ جَارُوا عن الْحَقِّ فی عَدَمِ مُبَایَعَتِهِ وَالْمَارِقِینَ أَهْلُ النَّهْرَوَانِ لِثُبُوتِ الْخَبَرِ الصَّحِیحِ فِیهِمْ أَنَّهُمْ یَمْرُقُونَ من الدِّینِ کما یَمْرُقُ السَّهْمُ من الرَّمِیَّةِ.

.

امام صادق از نگاه اهل سنت(5)

عبدالله بن اسعد یافعی از علمای قرن هشتم هجری در بیانی شیوا راجع به امام ششم می‌نویسد:

سلالة النبوّة، و معدن الفتوة، ابوعبدالله جعفر الصادق ابن ابی جعفر محمد الباقر ابن زین‌العابدین علی بن الحسین الهاشمی العلوی، فهو علویّ الاب، بکریّ الامّ، ولد سنة ثمانین فی المدینة، و فیها توفی، و دفن بالبقیع فی قبر فیه ابوه محمد الباقر، و جده زین‌العابدین، و عمّ جده الحسن بن علی(ع) اکرم بذلک، و ماجمع من الاشراف الکرام، اولی المناقب. و إنما لُقّب بالصادق لصدقه فی مقالته، و له کلام نفیس فی علوم التوحید و غیرها، و قد الّف تلمیذه جابر بن حیان الصوفی کتاباً یشتمل علی الف ورقة یتضمن رسائله، و هی خمسمأة رسالة.

 

فرزند پیامبر، معدن جوان‌مردی، ابوعبدالله جعفر صادق، فرزند محمد باقر، در سال 80 در مدینه به دنیا آمد و در همان‌جا از دنیا رفت و در قبرستان بقیع در کنار پدرش محمد باقر، پدر بزرگش زین‌العابدین و عموی پدر بزرگش، حسن بن علی(علیهم السلام)، و بزرگان دیگر به خاک سپرده شد. به خاطر راستی در گفتار ایشان را «صادق» لقب داده‌اند. سخنان ارزشمندی در علوم توحید و غیر توحید دارد. شاگرد او جابر بن حیّان کتابی را تألیف کرده است که هزار برگ دارد و رساله‌های حضرت صادق را که پانصد رساله می‌شود در آن گردآوری کرده است.

مراة الجنان ، ص238